Hoe verhoud jij je tot je medemens?

Relaties, familie, werk en inkomen zijn van grote invloed op ons bestaan en levensgeluk. Niet zelden komen mensen in de knel met zichzelf of hun omgeving door hetgeen zich in hun levens afspeelt. Het geeft soms heel wat hoofdbrekens over keuzes die we kunnen of soms echt moeten maken in ons eigen belang. Een hier van is het er willen zijn voor een ander wat natuurlijk een prima streven is maar grenzen trekken in het contact hoort hier ook bij. Niet in alles van de ander kun je jezelf vinden of voel je je senang bij. Dit uitspreken vraagt moed en ook begrip van de andere partij. Soms helpt het om wat afstand te nemen wanneer we ons gekwetst voelen en wordt de vriendschap later weer opgepakt. In andere gevallen komt de vriendschap tot een einde.

Het verbreken van een relatie kan je emotioneel in zak en as laten zitten. Het kan ook een mogelijkheid bieden om de relatie met jezelf te hernieuwen (of een nieuw contact aangaan) die je meeneemt in nog onontdekte levensgebieden die je meer van jezelf en het leven laten zien. Veelal leven we allen in een vrij beperkte bubbel met onze eigen subjectieve waarheden. Dit is op zich niet zo gek want het referentiekader en de ervaringen vormen deze.
Je heb mensen die vrienden hebben, een selectieve groep noem ik dit, die de voorkeur krijgen boven andere mensen. Niet iedereen staat zo in het leven. Je hebt ook mensen die makkelijk contact maken met een ander maar zich niet verbinden middels vriendschappen. Die doen meer aan situatie gebonden of functionele contacten. Dan kun je denken aan contacten door vrijwilligers- of betaald werk, sport, evenementen, kerk, hobby’s en dergelijke. Sommige mensen hebben daar genoeg aan of hebben naast hun werk genoeg aan hun partner.
Mensen maken bewuste keuzes of komen in ongewenste situaties. Iemand die als kind al gewend was veel alleen te zijn heeft bijvoorbeeld als volwassene minder moeite met het alleen zijn door haar kindertijd en geeft hier wellicht zelfs de voorkeur aan. Anderen verpieteren wanneer zij te veel alleen zijn. Het kan ook een fase zijn, eenzaamheidsgevoelens.

In het lied vriendschap is een illusie, van het Goede Doel uit de jaren ’80, zingt Henk Westbroek dat als het gaat om geld of als het gaat om vrouwen, als het gaat om alles wat je lief hebt, wie of je dan kunt vertrouwen? De tekst vond ik toen al ijzersterk en is een tekst die door alle generaties heen mee kan. Mijn inziens is vriendschap een overgewaardeerd iets want waarom zou een vriend er meer toe doen dan een ander medemens? Ik begrijp wel dat het voor velen een veilige haven biedt als er mensen zijn op wie je ‘denkt’ te kunnen bouwen en vertrouwen.
Toch blijkt dit soms inderdaad een enorme illusie te zijn wanneer je elkaar bijvoorbeeld door de jaren heen ontgroeit of dat je dingen gewoon niet zag van een persoon of dat er dingen gebeuren die jouw zelfvertrouwen, jouw zelfbeeld en eigenwaarde aantast. Want ja, ook die dingen gebeuren in een relatie. Het gaat overigens natuurlijk wel om meer dingen in het leven dan alleen deze zaken. Soms horen mensen gewoon niets meer van vrienden en hebben ze geen idee hoe dit gekomen is omdat mensen niet communiceren over wat hen bezig houdt en hun emoties. Het vraagt lef om je kwetsbaar op te stellen maar uiteindelijk zal dit je leven meer verrijken dan het inslikken of binnenhouden van wat er in je leeft. Wellicht is het ook niet zo belangrijk of je iets nu een vriendschap noemt of dat je de ander als een fijn contact ziet zonder dat je er een naam aan wilt geven. Dit laatste is op mijn lijf geschreven.

Schrijver: Jet Rood
12 juli 2024