Je eigen weg bewandelen

Laat me, laat me, laat me mijn eigen gang maar gaan. Laat me, lahaat me, ik heb het altijd zo gedaan. Deze tekstregels van een lied van Ramses Shaffy doen altijd iets met mij van binnen. Ze staan voor mij voor vrijheid maar ook het besef dat iets altijd zo gedaan hebben niet inhoudt dat dit betekent dat dit nog een juiste weg is of zelfs nog vrij zijn inhoudt. Dan breekt een tijd van reflectie aan, weten waar je staat maar nog niet weten waar je naar toe wilt of gaat. Bewustzijn- en ontwikkelingsproces noemen ze dit.

Het leven is voor velen een enigma. Spirituele- of levensvragen, het overkomt vele mensen dat zij op een driesprong of kruispunt belanden. Wie ben ik? Wat kan ik? Past dit mij nog? Wat doe ik hier? Vragen die nog meer vragen oproepen want als ik niet weet wie ik ben, hoe komt dit dan? En wat wil ik kunnen en hoe leer ik dit? Veel mensen zijn zoekende, willen er toe doen. Maar wat doet er toe en wie bepaalt dit?

Zelfliefde is een van de thema’s waar vele mensen mee worstelen. Hieraan is het stuk eigenwaarde gekoppeld. De oudere generaties, generaties zoals die van mij en ouder, hebben vaak meegekregen dat je er voor een ander diende te zijn maar er werd je niet geleerd hoe je er voor jezelf kon zijn. Dit was ondergeschikt. Een eigen identiteit ontwikkelen is van belang om weerbaar in het leven te kunnen staan.
Het is zeker aan ouders en omgevingen als scholen, waar je in je belangrijkste vormingsjaren veel verblijft en die van grote invloed zijn op de ontwikkeling van een kind tot volwassene, om hier een bijdrage in te leveren.

Jaren geleden stuitte ik op een verliefd stel dat plannen had om te gaan trouwen. Zij bezochten een cursus ter voorbereiding op het aangaan van een huwelijksleven. Dit vond ik heel bijzonder want ik had nog nooit mensen ontmoet die zo in het leven stonden. De meeste mensen hebben het voorbeeld van hun ouders of andere getrouwden in hun omgeving maar die gaan niet bewust een soort verdiepingscursus aan als voorbereiding op een toekomstig leven samen. Je kunt dit raar vinden maar ik vond het een zinnig iets want laten we wel zijn, de meesten klooien maar wat aan als het gaat om relaties en gezinnen stichten. Ik ben er een van de eerste categorie. Kinderen mogen hebben is mij nooit gegeven, moeder natuur besloot een andere weg voor mij. Achteraf bezien vind ik dit prima want ik zeg wel eens: ‘Het kind had geen deel van leven gehad en ik ook niet’. De reacties laten zich raden van dat weet je toch niet, enzovoorts. Enige zelfkennis is niet verkeerd mensen. Mensen projecteren vaak ook wat af.

Als individu heb je niemands goedkeuring of toestemming nodig om dingen te ondernemen, aan te gaan maar vaak schieten wij als mensen toch wel tekort als het gaat om skills die we nodig hebben om als stabiele mensen met de dingen des levens om te gaan. Vele wegen leiden naar Rome is een bekende uitdrukking. Met andere woorden als je niet via weg a, b of c ergens kan komen blijft optie d of anders nog over maar het zou toch wel lekker zijn als je hier zo veel als mogelijk ongeschonden aankomt.

Schrijver: Jet Rood
20 juli 2024

jetroodhotmail.nl

Biografie van deze schrijver

weg vrijheid ontwikkeling bewustzijn

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 59