Inloggen
voeg je column toe

Columns over familie

Alleen verder

In mijn omgeving woont een dame die druk doende is met haar nieuwe woning. Volgende week komt de verhuiswagen om haar bezittingen over te brengen. Deze maand is het haar mans geboortedag, zijn sterfdag en gaat zij verhuizen. Dat zijn drie gebeurtenissen binnen een maand die enorm aan je wezen raken. Een extra confrontatie van het alleen zijn. Haar kinderen wonen in Amerika en Spanje. Omdat zij nu zo klein behuisd is, moeten zij een kamer huren in een hotel wanneer zij overkomen. In haar nieuwe woning heeft zij een extra kamer om hen logies te bieden.

Zij vertelde mij dat zij en haar man ooit voor het programma Hello Goodbye zijn gefilmd en dat ik dit op You Tube kon vinden. Het fragment was indrukwekkend. Haar man, die aan Alzheimer leed, wist niet waarom zij stonden te wachten op Schiphol. Een dochter zou arriveren en de dame vreesde dat hij zijn dochter niet meer zou herkennen. En dat gebeurde ook.

Wanneer je partner of ouder aan Alzheimer lijdt, kan het zo zijn dat je je eigenlijk al in een rouwproces bevindt voordat deze overlijdt. Langzaam maar zeker is contact minimaal of niet meer mogelijk. Fysiek wel, maar geestelijk niet meer, iets wat ik met mijn vader heb ervaren. Ik zat dan gewoon bij hem. Toch herkende mijn vader mij en de andere gezinsleden nog wel, kleinkinderen lagen wat verder weg.

Na de dood van mijn moeder moest mijn vader ook alleen verder. Hij bleek dus beginnende Alzheimer te hebben, iets wat ons kinderen niet duidelijk was voordat zij overleed. Een partner kan dit ook verbloemen wanneer zij al zo lang samen zijn. Na haar overlijden kwam hij in een verzorgingshuis. Vaak vroeg hij: ‘Wanneer komt je moeder?’ Dan zei ik voor de zoveelste keer dat zij niet meer leefde. Hoe dat voor hem emotioneel moet zijn geweest, kan ik niet bevroeden. Emoties uiten was iets wat voor hem niet vanzelfsprekend was.

Bij de ziekte van Alzheimer gaan de zenuwcellen in de hersenen kapot. Het verandert de binnenwereld en besef van tijd en ruimte vervagen. Omdat mijn vader een hartpatiënt was vermoed ik dat het om vasculaire dementie ging. Dit is naar mijn weten destijds niet ter sprake geweest. Hij overleed bijna zes jaar na het overlijden van mijn moeder, zij waren 54 jaar getrouwd.

Wanneer mensen zo verweven zijn met elkaar is het niet zomaar iets wanneer je alleen verder moet gaan. De een gaat dit makkelijker af dan de ander. Het is misschien ook de manier waarop iemand sterft en of je hier met de tijd vrede mee kunt hebben. Mensen in de omgeving kunnen makkelijk zeggen dat het leven verder gaat maar na een overlijden verandert er iets wezenlijks voor de achterblijver(s).

Schrijver: Jet Rood
22 september 2023


Geplaatst in de categorie: familie

3.5 met 2 stemmen 199



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)