Tijdens het voorjaar van 1997

In het voorjaar van het jaar 1997 leek het of Bjarne Gosse al die jaren voor Jan met de korte achternaam had gewerkt. Geschilderd en getekend, bloed, zweet en tranen. Het viel hem zwaar.
Toen de hulpverlener van de geestelijke gezondheidszorg hem wees op het bestaan van het Troebel Water Collectief, aarzelde Bjarne eerst. Toch besloot hij een bezoek te brengen aan een bijeenkomst van deze groep kunstenaars met een psychiatrische achtergrond. Ze waren bezig een eigen atelierruimte te verwezenlijken in Amsterdam West, met behulp van een subsidie en de opbrengsten van het lidmaatschapsgeld dat de leden moesten betalen.
De nieuwsgierigheid van Bjarne was gewekt. Het was een mogelijkheid om met andere creatievelingen in contact te komen en wellicht bood het kansen voor verkoop van werk in de toekomst.

De eerste keren was het voornamelijk luisteren naar de monologen van de tabaksverslaafde voorzitter Cor P., die het collectief in leven had geroepen. Later kwamen er andere leden bij met wie Bjarne kon communiceren. Er werden eenvoudige cursussen gegeven, die voornamelijk waren gericht op het tekenen en schilderen naar waarneming. Een vaas, een fles, wat stukken fruit.
Na een proefperiode van een maand besloot Bjarne toe te treden als lid van het Troebel Water Collectief, omdat er een ruimte om te schilderen werd gevonden.

Els B, Cor P., Roel S., Hans V., Kevin, Alain, en Bart waren de andere leden en daar kwamen later nog nieuwe leden bij. Bjarne schrok van de verhalen van de andere leden, ze hadden allemaal een problematisch verleden door psychiatrische aandoeningen. Er waren er met schizofrenie als diagnose, anderen werd verteld dat ze aan een bipolaire stoornis leden. En er waren mensen die de in die tijd “populaire” aandoening borderline stoornis leden. Het waren allemaal persoonlijkheidsstoornissen met eigen eigenaardigheden.
Bij een bipolaire stoornis had iemand manische periodes en depressieve periodes. Bij schizofrenie was iemand kwetsbaar voor het krijgen van psychoses. Vaak had iemand problemen met informatieverwerking en toonde negatieve symptomen, zoals weinig spreken, weinig initiatief tonen, of weinig energie hebben. De borderline stoornis had te maken met het in zekere mate ontbreken van het reguleren van emoties, met moeilijkheden in het contact met andere mensen.

Het was desalniettemin een opluchting dat Bjarne ergens anders kon werken, dan in zijn woning waar de burenoverlast alleen maar toenam door de neurotische buurman, en de gehorigheid van zijn woning op de eerste etage van een zijstraat in de Amsterdamse buurt, de Baarsjes.

Met goede moed en een overeenkomstig humeur bracht hij als eerste kunstenaar uren op het atelier van het Troebel Water Collectief door. Hij had een groot vel papier tegen de muur bevestigd en daarop de figuranten van de slapende schoonheid geschilderd. Het rood gaf een melancholiek contrast met de heldere gele paaskleuren die hij had gebruikt.

aandoening collectief atelierruimte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 116