Godsdienstige controverse

Vandaag bezocht ik een kerk en viel in een diep hazenslaapje. Vrijwel aan het einde van de dienst werd ik wakker. Na afloop stond ik op en liep naar de uitgang om via een omweg naar huis toe te wandelen. Na nog geen honderd meter kwam een vrouw, die mij aan het hart gaat, mij achterna om te vragen of ik nog even mee naar binnen ging om iets te drinken. Enigszins verbaasd twijfelde ik want ik ging liever wandelen. Toch ging ik mee omdat het niets voor haar was om mij zo achterna te lopen.

Eenmaal binnen regelde zij iets te drinken en niet veel later raakten wij in gesprek. Omdat het nogal rumoerig was nam zij mij mee naar een aparte ruimte om met mij verder te praten. Achteraf gezien begrijp ik waarom. Min of meer werd ik op het matje geroepen, zo voelde het voor mij, want ik werd nogal belerend toegesproken.
Een vrouw, die ik bezoek na een intens verlies van een vijf weken oud zoontje, heb ik met energetische overdracht bijgestaan. Het stelde niet veel voor maar dat is naar wat ik vermoed waarom het gaat. Via omwegen kwam zij tot de onzichtbare wereld en het oproepen van geesten en dergelijke.

Verder sprak zij mij onder meer aan op mijn rouwpiek van vorig jaar waarin ik angstig was door slaapgebrek doordat ik elke nacht na 3-4 uur wakker werd met een lichaam dat voelde alsof het in brand stond. En dat klopt ook wel want ik verbrandde letterlijk vet en viel in die periode ruim 10 kg af in een tijdsbestek van twee tot drie maanden. Overdag kon ik niet slapen en wist op het moment van het gebeuren niet wat er met mij aan de hand was. Dit werd later pas duidelijk. Het kwam zelfs zover dat ik ten einde raad dood wilde, iets wat ik niet van mijzelf kende. Aan mijn huisarts had ik helemaal niets. Zijn uitspraak: ‘Ik ben niet van de emoties, ik ben arts’.
De rouwpiek begon ruim twee jaar na het overlijden van mijn geliefde, hij stierf aan alvleesklierkanker. Na zijn dood ben ik van alles gaan doen; een boek schrijven en cursussen volgen. Omdat ik in een sloopwoning zat kwam daarachteraan een verhuizing. Dit was de druppel. Door weg te trekken uit mijn vertrouwde omgeving en nog niet echt met de rouw bezig geweest te zijn raakte ik eerst overspannen en daarna door het slechte slapen met de lichamelijk reactie uitgeput en depressief.

Na haar te kennen te hebben gegeven dat ik het niet prettig vond dat zij dit verleden oprakelde, vertelde de vrouw mij dat zij toen dacht dat ik waarschijnlijk last had gehad van een kwade geest en dat zij gebeden had voor mij om hier vanaf te komen, althans zo heb ik het begrepen. Als respons legde ik uit wat er werkelijk aan de hand geweest was en dat er niets van die aard gaande is geweest.

Wat mij verbaasde is dat een zelfdodingsgedachte uitgelegd werd als dat van een kwade geest, veroorzaakt door een spirituele opleiding waarmee ik mij ooit jaren geleden gebezigd zou hebben. Er kunnen veel aanleidingen zijn waarom iemand sterven wil. Het kan zelfs een momentopname zijn die ook weer passeert. Deze gevoelens zijn bij mij ook weer gepasseerd. Als respons gaf ik haar mee dat, gezien vanuit een godsbesef, het misschien zo zou kunnen zijn dat ik dit meegemaakt zou kunnen hebben om werkelijk empathisch te kunnen begrijpen hoe het voelt om depressief te zijn en een doodswens te hebben.

Thuis gekomen dacht ik nog eens terug aan het gesprek en bedacht dat het eigenlijk absurd is dat ik zo anno 2023 nog toegesproken wordt. Ik moest denken aan de heksenvervolging en inquisitie. Hoe mensen die anders geloven, voelen, leven veroordeeld en achtervolgd werden. Misschien een beetje overdreven maar het kwam wel in mij op. Ik weet dat zij het goed meende, dat zij een warm hart heeft voor de mensen maar zij denkt te weten hoe de bijbel bedoeld is en reageerde vanuit die visie, ongevraagd. Hun kerk heeft als doel om mensen bewust te maken dat Jezus Christus verlossing brengt. Vaak heb ik bij haar al aangegeven weinig of niets met de bijbel te hebben. Toch geloof ik in een oorsprong, een oerbron, dat wat ook wel God, Allah, Jahweh en dergelijke wordt genoemd.

We zijn uit elkaar gegaan met een gebed voor elkaar. Gebeden kunnen echt iets moois aan intenties uitdragen voor jezelf en de ander. Toch meen ik dat deze ochtend ook een bijdrage heeft geleverd in het elkaar beter te leren kennen om zo al dan niet nader tot elkaar te kunnen komen.