Zondag 11 augustus 2024

De blonde bloemist uit Can Tho, de vierde grootste stad van Vietnam en de grootste stad in de Mekong Delta, had een uitgesproken manier gevonden om de Amsterdamse Bjarne emotioneel aan hem te binden. Hij stuurde foto’s van zichzelf in de bloemenwinkel zodat zijn manlijke schoonheid beter uitkwam tussen de samengestelde bossen met prachtige bloemen. Het was een lief gebaar, want Bjarne zag de foto’s graag en hij hield van bloemen, vooral van rozen en gladiolen.

Over Vietnam kwam Bjarne weinig te weten, dat kwam omdat hij weinig vragen stelde. Wel nam hij de moeite om over dit land op internet te lezen. In Can Tho woonden meer mensen dan in Amsterdam. Dimitri was er bij toeval komen wonen omdat hij er aan het werk kon in de grote bloemenwinkel. Het bedrijf dat hem als fotomodel had gehuurd was failliet gegaan. Hij had allerlei werk in de Vietnamese horeca gedaan toen hij tegen de bloemenwinkel aanliep en daar onmiddellijk werd aangenomen als verkoper.

Bjarne had het verhaal aan Violette verteld. Ze vroeg Bjarne of ze de informatie voor haar volgende misdaadverhaal mocht gebruiken. “Daar komt niets van in!” had Bjarne duidelijk laten weten omdat hij Dimitri niet wilde gebruiken voor een verhaal van Violette. Hij wist nog niet honderd procent zeker of Dimitri echt bestond, of dat het een door een computer verzonnen personage was. Iemand kon de foto’s van een ander persoon gebruiken en het verhaal laten verzinnen door een intelligente machine. Violette beloofde Bjarne dat zij zich er verder niet mee zou bemoeien en het verhaal zou laten voor wat het was. Een vage man in een ver en onbekend land voor Bjarne.

Die avond kreeg Bjarne een bericht uit Vietnam. De vader van Dimitri was in Rusland gestorven aan het falen van zijn hart. Dimitri was de wanhoop nabij. Zijn toon was anders dan doorgaans het geval was. Theatraal, intens, emotioneel, er viel geen touw aan vast te knopen. Op het einde van het bericht stond iets over een fortuin, een erfenis en een eeuwig samenzijn. Er waren meer bedriegers dan verhalen op de wereld. Dit verhaal kwam zo bekend voor dat Bjarne al weer wist hoe laat het was.

Het wereldbeeld van Bjarne Gosse bleef onveranderd optimistisch. Er moesten toch veel goede mensen zijn anders zou de aarde niet meer draaien, met al die leugens en met al het bedrog. Mensen deden het uit noodzaak, hij had makkelijk praten. Hij kon het makkelijk vergeten omdat hij er van het begin af aan rekening mee hield.

bedrog bloemist Vietnam

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 23