Inloggen
voeg je column toe

Columns

Fabuleren en fantaseren

Boudewijn Büch was een vat vol tegenstrijdigheden. Bibliothekenbezoeker, verzamelaar van eerste drukken van zeldzame boeken, fan van Mick Jagger, wereldreiziger. Hij had een rare gewoonte, er bestond voor hem geen verschil tussen fictie en non-fictie. Hij verbrak iedere vriendschap zodra iemand de ware Boudewijn wilde ontmaskeren. Dat heeft z’n leven ondraaglijk gemaakt. Stelselmatig liegen kan uitputtend zijn.

In zijn tv-series over bijzondere eilanden viel mij op dat Büch zelden aandacht besteedde aan mediterrane flora en fauna. Een enkele keer noemde hij Malta, terloops. Met zijn IDTV-cameraploeg reisde hij naar desolate plekken als Clipperton, Nauru, Pitcairn, Rockall en zelfs naar Ball’s Pyramid (een basaltgigant van 400 meter hoog, ten oosten van Tasmanië, onmogelijk te betreden, zelfs niet vanuit een Australische legerhelikopter), maar van Corsica of Korfu leek hij nog nooit gehoord te hebben.

Een merkwaardig hiaat, omdat Büch bekend moet zijn geweest met Plinius de Oudere uit Como, de maker van ‘s werelds eerste encyclopedie, waarin een accurate opsomming staat van alle eilanden in de Adriatische Zee. Plinius zegt dat er 725 eilanden en eilandjes zijn, en ruim 500 rotsen en klippen boven zeeniveau. Hij vermeldt dat ze zich bijna allemaal aan de oostzijde bevinden, met uitzondering van Jabuka en Palagruza, vulkanisch en dus omgeven door rijke visgronden. Enorme tonijnen, de varkens van de zee, spartelen daar rond.

Op Büch’s werk is geen pijl te trekken. Iedere biograaf wordt alle kanten opgestuurd; alles roept twijfels op. Ik herlas deze ‘autobiografische’ passage uit Blauwe Salon, bladzijde 188: ‘Ik wil m’n levensverhaal voltooien met een slothoofdstuk dat speelt aan de kust van de Adriatische Zee, maar bezit niet een enkele kunde aangaande de Middellandsezeese kuststreken’. Berust deze volzin op waarheid of is het uit de lucht gegrepen?

Hier raakt Büch verstrikt in het moeras van fabuleren en fantaseren. Ik zag hem ooit op straat, op een gammele fiets, voor de deur van Harry de Winter’s media- en productiebedrijf IDTV, tegenover het Amstelhotel. De volgende dag heb ik een briefje door de bus gegooid: ‘beste Boud, het Kroatische eiland Lastovo is zeer geschikt voor een aflevering van je programma; veel succes!’.

Schrijver: Ton Mantoua
27 mei 2020


Geplaatst in de categorie: reizen

4.2 met 4 stemmen 321



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
29 mei 2020
Ik vind de jongensachtige fantast Boudewijn bewust manisch onbereikbaar, zwelgend in de zwarte romantiek en voorgoed wegvluchtend in literaire werelden en verre oorden. Iemand die zijn ware zelf is kwijtgeraakt en die daar overdreven opschepperig mee door is gegaan. Een tragisch vereenzaamde ziel, die de weg naar de mensen potsierlijk en systematisch schuwde, maar die zeker aanstekelijk bevlogen was, hoe clownesk ook.
Naam:
Olean
Datum:
27 mei 2020
De indruk die ik aan zijn tv-optredens heb overgehouden is dat hij alles groter maakte, of althans wilde maken, dan het in werkelijkheid was. Een poseur, die eigenlijk geen poseur kon zijn.
Hij verstond de kunst om ons mee te slepen in zijn overdrijving. Alles wat hij zag moest net zo bijzonder lijken als zijn eigen verwondering. Je zou haast denken dat die uit de hand gelopen boekenverzameling - en overige verzamelwoede - van hem eerder een boekenmaniak heeft gemaakt dan een bibliofiel die hem de eruditie hadden kunnen bezorgen als hij zich had weten te beperken. Namelijk tot de onderwerpen die hem werkelijk hadden geïnteresseerd.
Hoe dan ook, toch jammer dat we zulke figuren moeten missen..

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)