Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Alcoholafkick (3)

Doordat ik mijn streven om alcoholvrij te worden op deze fantastische schrijfsite openbaar heb gemaakt, heb ik bij mezelf wel een extra stok achter de deur geplaatst en dat is maar goed ook, want ik ken de gewiekste slapjanusstrucjes van de altijd weer opdoemende alcoholduiveltjes in mijn gistende hoofd. Inmiddels ben ik afgekickt naar 5% alcoholpromillage, wat voor mijn doen best al een hele overwinning is. De eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen, dat ik van deze pils(ner) wel net zoveel drink, totdat ik mijzelf er senang bij voel. De tweede stap is natuurlijk de hoeveelheid minderen en overgaan op Radler en alcoholvrij bier, maar wat dat betreft zit ik in de mentale voorbereidingsfase.

Ik merkte dat ik onlangs door het supermarktwijnpad kon lopen, zonder dat het me nog iets deed, al beschermde ik me wel op magische wijze. Bij het bierassortiment is dat nog niet zo ver en ik geef eerlijk toe, dat ik bij sommige rakkers best wat heimwee heb, omdat ze zo snel en effectief werkten en zo heerlijk smaakten. Soms zie ik een biertje, dat ik nog nooit geproefd heb, maar als er dan iets van 5,5 alcohol op staat, dan schrap ik die meteen. Ik speel er een spelletje mee, maar zij speelden ook jarenlang een misselijk(makend) spelletje met mij!... Ze verkopen halve literblikken Guinness van rond de 2 euro en iets van 4% alcohol, dat zou ik vroeger nooit kopen, want daar kun je drie Grolschkanonnen in de aanbieding voor kopen. Of twee Gulpener Gladiators (10%) of twee LanderBräu Strong (12%). Bij de Lidl of zo zag ik zelfs bier van 14%. Dat noemen ze dan ook gerstewijn. Maar om droog drinken te voorkomen, stop ik deze opsomming.

Er zijn talloze positieve voordelen aan het minderen van alcohol bespeurbaar, zoals bv. het mijzelf stukken zekerder voelen in de communicatie met de andere mensen, het mijzelf veel fitter voelen en meer kunnen uitvoeren dan voorheen, mijn gedachten werken sneller, krachtdadiger en niet ten prooi aan twijfelzucht en inzakkingsmethoden. Voorts sta ik nu net zo lang te dromen voor de frisdrankflessen als voor het bierkabinet. Ik drink opeens ook weer heel veel diverse soorten bronwater, een nieuwe hobby erbij. Daarnaast kick ik mijzelf op met psychologieboeken en het ongeremd loeren naar mooie vrouwen met luchtige zomerkledij, want alcohol remt en dooft ook de seksuele drang en dus komt dat opnieuw in beweging. Ik kijk mijn ogen uit, zoals ik vroeger gebiologeerd naar de schuimkragen van zoete bierverleidingen keek. Ik vergelijk de vrouwen, die ik tegen kom nu met biermerken als Duvel, Westmalle, Malle Babbe, Delirium Tremens, Wittevrouwen, Wintervrund, Afligem Tripel, La Trappe Tripel, Zundert, Skuumkoppe, Mort Subite, Julius, Houten Kop etcetera.

Waar de alcohol vroeger nog inspirerend werkte, werkt die al jaren niet meer echt inspirerend, maar zelfs doodslaand, zoals men wel van een dood biertje spreekt, wanneer die te lang in een glas vergeten is op te drinken. Dan is de nagisting eruit gevaren en smaakt het naar een slap aftreksel. Inmiddels ben ik qua geïnspireerd figuur niet anders als ik wel of niet drink. Toch is mijn afhankelijkheid van alcohol ook louter een fysieke zaak en heb ik de drogreden van poëtische inspiratiebron er bij verzonnen. Wanneer je jezelf bij je kloten durft te pakken, zoals ik nu doe, dan merk je pas hoezeer Koning Alcohol je in de greep weet te houden via louter illusionaire beloningssystemen. Je ware, menselijke behoeften worden er niet door bevredigd en daarom ga je er alsmaar meer mee door en zie je dat miljoenen verslaafden om je heen doen, vaak ook nog publiekelijk en met dikke fake-smiles. Wat je graag echt wilt is liefdevolle tederheid van een ander mens.

Persoonlijk heb ik een groot en serieus contactprobleem, waardoor ik alsmaar weer teleurgesteld raakte en vanuit die positie zocht ik een middel om me goed bij te voelen, net zo goed als ook kan door normaal menselijk verkeer, wat ik al die jaren als afgeschreven beschouwde, maar dat was een foute en zelfdestructieve gedachte, die dus vele emotioneel teleurgestelden maken. Sociale isolatie is ook een grote voedingsbodem voor alcoholbeneveling en ondanks onze zogenaamd superbe en uitgebalanceerde communicatietechnieken is juist de eenzaamheid onder de mensen sterk toegenomen. Het elkaar in de ogen durven kijken en dan langer dan een seconde of twee. Elkaar durven aanraken zonder bijgedachten te krijgen of hysterisch weg te schieten. Elkaar spontaan een stevige knuffel geven. Dat allemaal en dan zonder dronken te zijn, maar zo nuchter als de glimlach van onze premier Mark Rutte.
Sorry, gekke vergelijking, maar het floepte er nu eenmaal uit en ik laat het lekker staan.

Schrijver: Joanan Rutgers, 28 augustus 2016


Geplaatst in de categorie: drank

4.6 met 9 stemmen 121



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Karel Jong
Datum:
28 augustus 2016
De openhartige verhalen in deze reeks van Joanan, vind ik zeer lezenswaard. De beschrijvingen van de verleidingen en de overwegingen om wel of niet de nevel op te zoeken, zijn scherp en vaak met humor genoteerd. Een soort verademing naast elders redelijk veel gepsychologiseer van de koude grond. In deze observaties van Joanan betreft het een pijnlijke rondreis door de ziel. Alsook bevindingen over zijn knokpartij met verleiding en dempen van zielepijn. Op deze site wordt veel geschreven over gevoelens, mijmeringen, verdrietigheden, observaties van de medemens, dromen, of nachtmerries. Maar zelden zo scherp en leesbaar als Joanan in zijn afkickverhalen doet. Althans naar mijn bescheiden mening.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)