Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen over schilderkunst

Naaktmodel

Het naakt was al sinds de oudste tijden een veelgebruikt motief in de beeldende kunst. Emma, die altijd vol bewondering over kunstenaars sprak, vond het een goed idee om mijn jeugdige schoonheid vast te laten leggen op het linnen doek. Ik probeerde de boot af te houden, maar ze kwam er steeds op terug. Ze vond dat ik preuts was. Ook vertelde ze telkens hoe goed de kunstenaar Christiaan Buurveen was. Ze was met hem bevriend. Langzaam maar zeker wist ze mij met goed gekozen argumenten te overtuigen. Ik zou een vitale bijdrage aan de beeldende kunst leveren. Ik hoorde het haar zeggen.

Enige tijd later tijdens die spannende week in de provinciestad Utrecht:

Wat mijn dominante, maar ook zo lieve, hospita Emma mij had gevraagd, ging ik doen. Ik ging zonder enige vorm van kleding op mijn lijf model staan voor haar favoriete schilder: Christiaan Buurtveen. De meesterlijke schilder die ook de prachtige schilderijen van Emma had gemaakt. De kunstschilder uit Utrecht die zijn werken verkocht aan rijke mensen uit het verre Amerika.

Ik ging bij hem eten. Hij serveerde malse biefstuk met champignonsaus en met frisse witlof-salade en voorgekookte krieltjes, die hij had gebakken in roomboter. Tijdens het eten vertelde hij anekdotes die ik deels weer vergat omdat ik zenuwachtig was vanwege het model staan. Hij bleek de schrijver Jan Boter goed te kennen en regelmatig te bezoeken. Ze waren met elkaar bevriend.

Christiaan Buurtveen schonk voor mij een drankje in om mij te helpen me over mijn verlegenheid heen te zetten. Langzamerhand begon ik me zekerder te voelen. Hij probeerde me uit de tent te lokken en stelde vreemde vragen over mijn liefdesleven. Ik aarzelde maar ging toen toch op zijn vragen in.

Na het drinken van een cola met een flinke scheut jonge jenever, had ik Christiaan toevertrouwd dat ik helemaal hotel de botel op mijn hospita was. Plotseling had ik het niet meer voor me kunnen houden. Hij bleef me vragen stellen. En het verraste hem niet.
Toen werd het tijd om me uit te kleden om model te gaan staan.

Verlegen trok ik mijn kleren uit en ging naar de plek die Christiaan mij aanwees.

Ik stond poedelnaakt onder de spotlights van zijn kleine atelier. Met snelle penseelstreken schilderde hij de contouren van mijn jeugdige mannenlichaam. Eerst moest hij de ruwe vormen op het doek krijgen om het later met kleurvlekken verder uit te werken.

De tweede cola met jenever had zijn uitwerking niet gemist. Mijn hart lag op mijn tong. Hij luisterde aandachtig terwijl hij met zijn palet en penselen in de weer was op het grote doek dat op zijn grote schildersezel stond. Af en toe onderbrak hij me en stelde hij me een vraag. Hij leek mijn onmogelijke positie te begrijpen. Christiaan Buurtveen begreep me beter dan ik had kunnen verwachten. Hij kende Emma Petronella goed.

Ik moest iets anders gaan staan zodat het licht beter op mijn bescheiden torso viel. Hij wilde minder schaduw boven mijn jeugdige tepels. Wat er aan mij gevraagd werd deed ik. Ik wilde de belofte aan Emma inlossen en ik vond het spannend om model te staan.

Nuttige tips gaf hij me om Emma op zodanige manier te versieren dat het net leek alsof zij mij had versierd. “Geef haar complimenten over haar uiterlijk, Bjarne, daar zijn vrouwen gevoelig voor. Laat haar merken dat je haar aantrekkelijk vindt”, sprak hij terwijl ik me afvroeg hoe lang ik daar nog naakt moest staan, als model voor de meesterlijke schilder.

Anderhalf uur later was de eerste sessie voltooid. Ik keek naar het voorlopige resultaat. Er stond een naakte onzekere jongeman op het doek in een aarzelende pose. Aantrekkelijk en ontroerend omdat zijn lichaams-verhoudingen elegant waren. Confronterend omdat de twijfel in zijn lieflijke klassieke houding was te zien.

We spraken af om over een week de tweede sessie te houden. Hij was bezig met een belangrijke tentoonstelling van litho’s die handelden over de gekte van de mens. Hij liet me wat voorbeelden zien. Ik vond de kleuren wel mooi, goud, donkerblauw en donkerpaars, maar de werken zelf zeiden mij niet zo veel.

Ik dronk mijn laatste beetje cola met jenever op en nam afscheid van de beroemde kunstenaar.
De dagen erna dacht ik na over de nuttige tips van kunstschilder Christiaan Buurtveen.
Het was een bijzondere kennismaking geweest. Nooit eerder had ik naakt model gestaan voor een schilder. Nooit eerder had ik met iemand gesproken over mijn liefdevolle obsessie voor mijn aantrekkelijke hospita. Met een hoofd vol gedachten vertrok ik weer naar het herenhuis waar ik een kamer huurde.

Schrijver: Bjarne Gosse
5 juli 2020


Geplaatst in de categorie: schilderkunst

5.0 met 4 stemmen 235



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)