Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Begeerte 5

Enkele dagen later in diezelfde week in de stad Utrecht, toen Bjarne in de sfeer van liefde leefde. Stemming veroorzaakt door de adoratie voor zijn aantrekkelijke hospita.

Emma was terug uit Madrid. Bjarne had een bos donkerpaarse gladiolen op de bloemenmarkt van Utrecht gekocht en de vaas met bloemen op een opvallende plek in de kamer gezet. Emma zag het niet toen ze na haar afwezigheid de kamer binnen stapte. Ze was veranderd, haar blik was anders.

De jeugdige Bjarne vertelde haar dat de kunstenaar was langs geweest met Peter en dat hij de gedichtenbundel had meegegeven.
“Ik heb de bundel teruggegeven Emma, hoe was de reis?”, probeerde Bjarne. “Ik spreek je later Bjarne, ik ben nu te moe”, antwoordde ze kortaf. Emma was moe van de vliegreis. Bjarne kon haar beter even met rust laten. Bezorgd ging hij weer terug naar zijn eigen kamer omdat hij haar niet in de weg wilde lopen.

Opnieuw was een engel vol begeerte op zijn schouders komen zitten. De blijdschap over het feit dat Emma weer terug was had plaats gemaakt voor bezorgdheid. Op zijn kamer merkte Bjarne weer hoe geraakt hij was door haar onbevangen schoonheid.

De donkerblonde Bjarne geneerde zich. Hij kreeg het maar moeilijk in zijn hoofd dat hij niet verliefd op haar moest zijn. Ze hadden een zakelijke relatie. Hij moest zijn gevoelens proberen te relativeren. Engelen bestonden niet werkelijk en begeerte was wellicht een tijdelijk gebeuren. Hij moest er maar niet over treuren.

Hij was blij dat hij drie van zijn tekeningen had bewaard. Bjarne ging op zijn bed liggen met het schrift voor bodemkunde in zijn handen. Het proefwerk bodemkunde was over drie dagen. Hij had nog even de tijd. Bjarne kon zich er niet op concentreren. Hij haalde zijn schetsboek weer tevoorschijn. Om een tweede intieme schets te maken. Hij begon voorzichtig met wat kromme lijntjes. Het waren de borsten van zijn hospita. Het geheime engeltje van de begeerte zat deze keer op zijn neus.

Bjarne ging heel voorzichtig te werk. Eerst moest hij een punt aan zijn roze potlood slijpen. Met de rondingen meegaan in een subtiele kleur van pastel. De jeugdige Bjarne tekende een rood hartje en een kleine bloem bij haar voeten. Haar prachtige voeten.

Een paar uur later werd er op de groene deur van zijn kamer geklopt. Het was Emma. Zijn hospita in volle glorie. Ze was in bad geweest en rook naar geurige seringen. Ze had een lichte zomerjurk aan en nieuwe sierlijke glinsterende oorbellen die ze in het verre Madrid had gekocht.
“Heb je zin in een kop thee Bjarne, ik wil even met je praten.” Haar stem klonk voorzichtig. Minder zelfverzekerd dan Bjarne van haar gewend was.

“Ja, ik kom zo naar beneden, even wat opbergen”, zei Bjarne, want hij wilde zijn schoolspullen opbergen en hij wilde zijn tekening in een map doen.
Vijf minuten later liep Bjarne naar beneden de trap af naar de woonkamer van Emma. Hij had een korte donkerblauwe broek aan, omdat het een warme dag was in de zomer. Vanuit de verte van het park klonk het geluid van opgewonden kraaien. Er hing iets in de lucht. De donkerblonde Bjarne kon niet precies duiden wat het was dat hem zo opgewonden maakte.

Schrijver: Bjarne Gosse
6 januari 2021


Geplaatst in de categorie: liefde

4.5 met 2 stemmen 133



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)