Oktober 1983 6

Bjarne liep opgetogen naar de plek waar het schilderwerk “Jongen telt snaren” hing. Hij had het glas met cider nog in zijn handen. Eindelijk kwam Kees Broodakker naar hem toe. Hij had een vermoeid gezicht en je kon zien dat hij iets teveel had gedronken. Hij zei iets onverstaanbaars tegen Bjarne, die het niet goed kon horen omdat de muziek vrij hard stond vanwege de dansende mensen.
“Wat vind jij ervan? “ probeerde Bjarne terwijl hij wees naar het schilderwerk.
“Apart, apart” zei Kees half schreeuwend, kennelijk enthousiast dat hij de aandacht van de jarige Bjarne pakte. Hij kwam nog dichterbij Bjarne staan en stamelde toen opnieuw iets onverstaanbaars.
Bjarne keek richting de deejay Gerard, maar die was te druk met muziek uitzoeken. Hij keek niet naar de zaal en er zat niets anders op, dan naar hem toe gaan en vragen of het iets minder hard kon.
Kees probeerde nog achter Bjarne aan te lopen, maar koos er toen voor om met zijn drankje naar Alex te gaan. Ook Alex had inmiddels een flinke slok op en omdat ze verder van de geluidspeakers
vandaan zaten konden ze elkaar redelijk verstaan. “Kijk Bjarne eens genieten.” begon Kees, terwijl Alex beamend over een onderzoek begon. Anita was gestopt met dansen, de muziek werd zachter gezet. Het was weer mogelijk om gesprekken te voeren.

Joop van Teil kwam opscheppen over dat hij zojuist een schilderwerk had gekocht. Bjarne was trots en Peter was gelukkig met het feit dat hij iets voor Bjarne had kunnen doen.
Gerard Vroeg had een schuifelplaat opgezet. “I’m not in love”van 10cc.
Alex en Kees gingen met elkaar schuifelen, af en toe de andere kant opdraaiend, langs de mensen die er stonden te praten.

Arnold Roodkop kwam de zaal binnen. Hij had een groot strandlaken voor Bjarne gekocht.
Bjarne was er blij mee en hij was inmiddels zo aangeschoten dat hij Arnold spontaan omhelsde met een hees dankjewel in zijn achterhoofd. Er zat voor Bjarne niets anders op dan zelf ook te gaan dansen, voorzichtig met trage bewegingen langs de gasten. Niet verliefd, maar ook niet helemaal nuchter meer. Joop van Teil deed even net alsof hij mee kwam dansen en liep toen naar Arnold die hij kende van vroeger, toen ze samen op de school voor journalistiek zaten.

Arthur was weer teruggekeerd. Toen Bjarne ging informeren bleek dat hij boven in de keuken de versnaperingen had voorbereid. Hij had inmiddels een hemd aangetrokken.

Rinus van Werelden uit Rotterdam arriveerde om zeven uur in de avond op het feest. Hij was in een opperbeste stemming en liep direct op Jan Boter af om zich te laten informeren wie van de gasten de jarige was. De jarige was aan het dansen met Kees. Alex was met Joop van Teil in gesprek.

Nieuwe bezoekers kamen op het feest dat nu in volle gang was. Mieke en Paultje arriveerden met een grote bos donkerpaarse gladiolen. Mieke gaf de dansende Bjarne een zoen en overhandigde hem de bloemen. Bjarne bloosde en bracht de bloemen naar Arthur met het verzoek om ze in een vaas te zetten. Arthur mompelde iets onverstaanbaars en ging toen op zoek naar een vaas.

Mohammed van de vechtsportvereniging kwam binnen. Hij had Bjarne in het verleden geleerd hoe hij zich door middel van simpele armbewegingen kon verdedigen. Hij zag er gezond uit en hij had voor de jarige Bjarne een doos kleurpotloden meegebracht. Bjarne nam de kleurpotloden dankbaar in ontvangst. “Dank je wel Mohammed, en welkom op het feest!” Mohammed dronk geen alcohol maar deed zich tegoed aan een glas gemberlimonade, door Arthur voor hem ingeschonken.

Anita werd steeds uitbundiger, het leek erop alsof zij slecht tegen de alcohol kon, of juist heel goed want ze zong luidkeels mee met het lied van Madness “ Nightboat to Cairo.”

Trudy van school arriveerde op het feest. Ze had drie vriendinnen meegenomen en een drietal washandjes voor Bjarne als cadeau. De vier meiden gingen onmiddellijk dansen. Trudy had een opvallende rode jurk aan. Ze was wat dikker dan voorheen.

De in het donker leer geklede schrijver Jan Boter bracht de donkerblonde Bjarne zijn verjaardagsgeschenk. Een boek. Jan wist dat Bjarne van lezen hield. Ongeduldig haalde het vrolijke verpakkingspapier van zijn in dank aanvaarde geschenk. Een boek: “De komedianten” van de beroemde Nederlandse schrijver Louis Couperus. Bjarne glunderde. Hij had al eerder met veel genoegen een boek van deze schrijver gelezen. En het was een boek dat op de leeslijst voor school stond.

Gerard Vroeg liet zijn favoriete lied “Heroes” van David Bowie door de rokerige zaal klinken.
Anita was inmiddels dronken, ze zong niet, ze schreeuwde. En niemand wist eigenlijk waarom.

Trudy zag er schitterend uit in haar opvallende rode jurk. Ze probeerde zo ver mogelijk bij Anita vandaan te gaan dansen. Wat niet helemaal lukte, want de danszaal werd steeds voller met verwachte en onverwachte bezoekers die erbij wilde zijn, toen Bjarne volwassen werd.

Bloemen, kamerplanten, boeken, washandjes, kleurpotloden, varkensharen kwasten, een fossiele gelukssteen, wierook, en twee langspeelplaten van vinyl. De lijst met gekregen cadeaus werd steeds uitgebreider en de avond was pas halverwege.

Een vreemd gevoel van geluk overviel de jarige Bjarne. Dit was het mooiste verjaardagsfeest uit zijn leven. Nu kon hij voortaan als volwassen vent op zoek naar een bruid.

Emma Petronella had hem een kaartje gestuurd voor zijn verjaardagsfeest. Verzonden uit het verre Parijs. Een zwart wit afbeelding van Charlie Chaplin, in een ludieke houding, met zijn karakteristieke verschijning. Het was jammer dat ze er niet bij kon zijn op deze belangrijke avond in het leven van Bjarne.

Kees Broodakker had zichzelf weer teruggevonden. Hij zag er gelukkig uit, minder zorgelijk dan voorheen. Bjarne wist niet dat hij zo goed kon dansen. Kees bleef dansen. Van het ene lied naar het andere.

verjaardag feest dansen muziek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 4 stemmen 235