Oktober 1983 7
De vlotte Maarten kon het mooi vertellen. Even makkelijk geld verdienen met de handel. De verlegen Bjarne hoorde het aan, maar hij vertrouwde hem niet. Anita was nog steeds nadrukkelijk aanwezig, haar stem klonk zachter dan eerder op de avond. Er was warme groentesoep geserveerd door vrienden van Gerard. Dat was goed in de smaak gevallen. De stemming was gemoedelijk anders. Alsof het feest ieder ogenblik weer los kon barsten.
Er kwamen meer vrienden van Gerard, sommigen in travestiet outfit met uitdagend opgemaakte ogen. En er waren oude schrijversvrienden van Jan Boter. Bjarne begreep niet waarom Maarten het weer probeerde. Hij had geen belangstelling in de handel van het verboden kruid. Hij rookte soms even mee, een paar haaltjes van een goed gebouwde joint. Dan was hij weer weg, opnieuw op de dansvloer om de dansende Broodakker te bewonderen. Eindelijk had Kees het naar zijn zin.
Maarten had een ander gezelschap gevonden om zijn verkooppraatjes te bevorderen. Joop van Teil leek wel interesse te hebben in een variant uit de Noord Afrikaanse woestijn. Daar kon hij zijn vingers niet aan branden. Hij gaf Maarten wat extra cash vanwege zijn mooie blauwe oogopslag.
Gerard Vroeg had wel erg veel vrienden van zichzelf uitgenodigd. Alsof ze op de gratis drank afkwamen. De cider van Jan Boter vond gretig aftrek. Er werd gedronken en gedronken, gedanst en er werden verhalen verteld.
Florian van D. kwam de feestzaal binnen met een wonderbaarlijk geschenk voor Bjarne. Een muts voor koude winterdagen. Bjarne was er blij mee. Het was nog geen winter, maar die muts stond hem goed. Overal klonken er stemmen in de rokerige feestzaal.
Maarten kon het mooi vertellen. De aanwezige schaars geklede vrouwen hingen aan zijn lippen. Bjarne ving flarden van gesprekken op, maar er was niemand die het gesprek met hem aanging.
Alfons Bortano had het hoogste woord in de hoek waar de schrijvers zaten. Hij gedroeg zich alsof hij de jarige was, en niet Bjarne die deze dag volwassen werd. Af en toe keek hij jaloers naar de vele geschenken die Bjarne voor zijn verjaardag had gekregen. Florian kon de opschepperij van Alfons niet verdragen en liep naar het groepje rond de vertellende Maarten. Gerard Vroeg vond het tijd worden om een rondje muziek te starten na een pauze van dertig minuten vanwege de genuttigde groentesoep.
Het feest kwam weer opgang met wat oude disco knallers uit de jaren zeventig. Anita begon onmiddellijk te dansen. Andere dames kozen het pad naar de kleine dansvloer.
Alfons had het hoogste woord, hij blufte, terwijl Maarten terug blufte. Bjarne probeerde zich op zijn verjaardag niet te ergeren. Het was beter als hij even ergens alleen ging zitten. In de hoek vond hij een lege stoel. Hij zag hoe de mensen plezier hadden en hij was tevreden met dit volwassen gevoel.
Maarten kon het mooi vertellen. Hij had van Bjarne gehoord over de onzichtbare stad. Waarom hoorde hij haar echoloze naam achter iedere ondenkbare horizon?
Bjarne hield zich afzijdig van de verhalende discussie. Hij wilde zo dicht mogelijk bij Kees dansen, zolang de muziek dat toeliet. By the rivers of Babylon. I feel love.
Joop van Teil werd steeds uitbundiger. Hij besloot een tweede schilderwerk aan te schaffen.
Hij had er lang naar staan kijken en toen zijn besluit genomen om “de waanzinnige dans” te kopen.
Jan Boter kwam naar de dansvloer, maar in plaats van het goede nieuws aan Bjarne te vertellen, raakte hij verwikkeld in een dansuitdaging met Anita, die haar zinnen op de bekende schrijver had gezet.
De jarige Bjarne keek vanuit de hoek van de feestzaal toe hoe het dansende paar de dansvloer veroverde, met snelle voeten en zwierige bewegingen.
“Je hoeft niet alles, waar je zelf niet in gelooft, belachelijk te maken voor anderen!” Maarten verhief zijn stem tegenover Berend, die het kennelijk over politiek had. Esther probeerde de boel te sussen, maar kreeg per ongeluk een glas bier over haar elegante jurk. Even leek het gebeuren uit de hand te lopen, er werden boze dingen geroepen, maar een grappige opmerking van Anita over de onhandigheid van mannen wist de situatie te redden.
Berend had het altijd over politiek, op momenten tijdens feesten. Wat kwam hij doen op het feest met zijn nuchtere blik. Bjarne werd rustig wanneer hij hem zag, maar hij ging liever niet met hem in discussie. Het was altijd net alsof hij meer wist dan andere mensen. Over de economie en de geheime agenda van politici.
Gerard Vroeg deed een gewaagde en geslaagde poging om het feest weer op gang te brengen.
“I need a hot shot!” klonk er in ritmische discoklanken door de ruimte.
Jan en Anita deden er nog een schepje bovenop en hadden op de dansvloer het rijk alleen.
Uitdagend met ontblote bovenlijven deden ze een bezwerende dans ter ere van de verjaardagsgoden.
Bjarne kon niet meer uit zijn woorden komen. Hij stotterde, zoals hij ook vroeger gestotterd had.
“Hoe is het om volwassen te zijn?” vroeg Kees die zelf drie maanden ouder was dan de jarige Bjarne. Bjarne keek op vanaf zijn stoel. Hij hoorde de stemmen in de verte en hij had de stem van Kees gehoord.
Geplaatst in de categorie: verjaardag
verjaardag
225
Geef je reactie op deze inzending: