maart 1987

Twintig vellen maagdelijk schilderspapier van zestig bij tachtig centimeter had Bjarne aangeschaft om mee te doen met de schildersuitdaging “De kus”. Met acryl verf gaf hij een abstracte invulling aan het thema. Hij maakte tien kleurige werken waarvan hij er drie mocht insturen voor de uitdaging. Wanneer zijn werk zou worden uitgekozen werd het in de collectie van de kunstuitleen geplaatst. Bjarne had geluk. Eén van de drie werken werd uitgekozen door de commissieleden die erbij vermeldden dat ze het goed werk vonden.

Trudy had hij al een paar weken niet meer gezien. Waarschijnlijk had ze het te druk met haar werkzaamheden als detective en de danslessen op de dansacademie. Er waren nog tien lege vellen schilderspapier over. Bjarne wilde graag een werk maken in vervolg op “Ongeboren veulen.” Het werd het werk “Embryo”. Dunne verflagen in pasteltinten en contouren in een subtiele lijnvoering.

In een tekenblok ging Bjarne verder met het maken van eenvoudige portretten. Het meeste had niet een resultaat om te bewaren. Maar het was een leerproces in observeren en de juiste afstand inschatten.

In het weekend ging Bjarne niet meer zo vaak uit als hij voorheen deed. De behoefte om andere mensen te zien was minder groot dan toen hij jonger was en genoten had van het nachtelijke leven.

Dat Bjarne het niet vol had weten te houden op de avondacademie ging hem niet in de koude kleren zitten. Hij schaamde zich. Hij kreeg vileine kritiek van Emma Petronella en Christiaan Buurtveen. Ze vonden dat hij zich slap had gedragen, dat het veel beter was geweest wanneer hij in Utrecht bij Emma was blijven wonen.
Het waren te veel indrukken voor Bjarne. Alle verhalen op de avondacademie en de theorie over de kunst. Hij wilde gewoon weer schilderen om zich te uiten.
Hij had een oude gitaar met nog drie snaren er op. Diep in de nacht keek Bjarne naar die gitaar in de wetenschap dat hij er nooit meer op zou spelen omdat de gitaar binnenkort zou worden afgevoerd. Overbodig omdat hij geen gitarist was en alleen maar lawaai produceerde wanneer hij de overgebleven snaren beroerde met zijn verwarde ziel.

Van zijn laatste centen had Bjarne acrylverf gekocht. Het werd erop of eronder. Hij schilderde uren-, dagen-, wekenlang om mee te doen met een selectieronde van de Amsterdamse kunstuitleen. Een werk met de titel “Jeugdig verlangen” was een werk op papier waarin Bjarne herinneringen uit zijn jeugd had verwerkt. Een ander werk: “Je raakt snaren” maakte hij om afscheid te nemen van zijn gehavende gitaar.

Het werk was mooi in balans en hield het midden tussen abstract en figuratief. De pastelkleuren en de mooi gekozen vormen gaven het een poëtische kwaliteit. Bjarne besloot in ieder geval met deze twee werken mee te doen met de selectieronde. Hij had nog een aantal andere werken waar hij ook ijverig aan had gewerkt. Hij mocht tien werken ter selectie aanbieden.

Bjarne Gosse had geluk: Er werden twee werken uitgekozen tijdens de selectieronde. De werken “Je raakt snaren” en het werk “Jeugdig verlangen.” Het leverde wat schamele centjes op, die hij goed kon gebruiken om eieren en brood te kopen. En wat nieuw materiaal zodat hij nog een keer mee kon doen met een selectieronde voor de Amsterdamse kunstuitleen.

schilderen papier verf

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.8 met 4 stemmen 304