Zaterdag 17 augustus 2024
Violette baalde er stevig van dat zij de informatie van Bjarne over zijn avonturen met buitenlandse correspondentievrienden niet meer mocht gebruiken voor haar onvolprezen misdaadverhalen.
Ze was er in het verleden altijd discreet mee omgegaan, door de namen en locaties te veranderen,
maar Bjarne had haar verteld dat hij het confronterend vond om zoveel over zijn eigen leven in haar verhalen terug te lezen. Uiteindelijk begreep ze hem wel. Ze moest op zoek gaan naar een andere inspiratiebron, hetgeen niet moeilijk was want de wereld kende vele bedriegers en misdadigers.
Personages voor haar verhalen lagen voor het oprapen. Mensen die in het nieuws verschenen en mensen die altijd uit het nieuws wisten te blijven. Ze kende er genoeg.
Ondertussen vroeg Bjarne zich af of hij zich had vergist in zijn oordeel over Dimitri. Hij kreeg de verwachte brief uit Vietnam over een tijdelijke lening niet. Maar wat niet was, kon nog komen. Veel belangrijker voor Bjarne was dat hij al dagenlang geen bericht meer uit Kirgizië had gehad. Zou er dan toch iets niet kloppen, vroeg hij zich af. Na al die mooie woorden?
De dagelijkse wandeling in het Oosterpark was vermakelijk met een ondeugende Jesse, die als ruwharige teckel zijn mannetje stond op de hondenweide. Astrid had gevraagd of Bjarne haar hondje wilde uitlaten omdat ze vergeten was dat zij een belangrijke afspraak had.
In de avond verscheen er een nieuwe correspondentievriend in de mailbox van Bjarne.
Een man met de naam Pavel, afkomstig uit Oekraïne en van plan om te emigreren naar Nederland.
“ In Oekraïne zijn er alleen dieren, geen mensen. Geen vrijheid voor mensen met een homoseksuele relatie! Je moet het voor altijd verbergen. En als ze het zien, word je in het beste geval gewoon geslagen. Er zal nooit meer vrede zijn in Oekraïne.” schreef Pavel over de situatie in zijn thuisland.
Het was inderdaad bizar dat de homofobie in Oekraïne nog erger was dan in het vijandige Rusland.
Bjarne aarzelde maar hij vond het toch belangrijk om iets terug te schrijven.
“Beste Pavel,
Bedankt voor jouw bericht uit Loetsk.
Ik kan je niet helpen met jouw situatie, maar ik hoop dat het je lukt om te verhuizen.
Ik zoek in eerste instantie correspondentievriendschap. Maar ik sluit andere mogelijkheden niet uit.
Ik begrijp de moeilijke situatie in jouw land. Ik moet er wel meteen bij zeggen dat je hier in Nederland ook voorzichtig moet zijn met openheid over geaardheid. Het is wel meer geaccepteerd, maar helaas nog niet door iedereen. De acceptatie is zelfs wat aan het afnemen. Er is veel geniepige discriminatie. Maar goed, het is niet zo erg als daar in Oekraïne, je kunt hier zelfs trouwen met iemand van hetzelfde geslacht.
Met vriendelijke groeten, Bjarne Gosse uit Amsterdam.“
Met in zijn gedachten de wandeling met de vrolijke teckel Jesse viel Bjarne die avond nog voor het verschijnen van de nacht in slaap. Zoals wel vaker droomde hij over een leven in de vrije natuur, met wilde dieren als zijn kameraden.
Geplaatst in de categorie: vriendschap
vriendschap
18
Geef je reactie op deze inzending: