De decembermaand van het jaar 2014

Waarom Astrid een fascinatie had voor vampieren wist Bjarne niet precies, maar hij had een vermoeden dat het met haar achternaam te maken had. Een hele serie films over vampieren was ze aan het bekijken. En ze liet haar huis naar wierook ruiken. Het leek voor Bjarne beter om haar een tijdje met rust te laten. Ze was in een mysterieuze periode.
“Ik ga even het vlees marineren.” riep Astrid tegen Bjarne die al jaren vegetarisch at. Hij had onmiddellijk in de gaten dat ze een grapje maakte. Ze had de grap al eerder gemaakt toen ze een bad met geurige rozemarijnolie ging nemen. Hij kon het wel waarderen, het was een frisse opwekkende geur en de baden schenen tegen vermoeidheid te helpen. Hij gaf geen antwoord, ze had ook een ander tijdstip kunnen kiezen om in bad te gaan. Het had geen zin om er op te wachten.
“Mooi dan ga ik er weer vandoor!” antwoordde hij uiteindelijk toch en het duurde niet lang voordat hij was verdwenen in de koude buitenlucht van december.
Thuis in zijn eigen woning in de Oosterparkbuurt ging de aandacht van Bjarne naar een van de schrijversdorpen op het internet.
Het was een levendige samenkomst van schrijvende zielen in het schrijversdorp, een populaire locatie op het internet. Jeroen Splinterman die inmiddels met Bjarne had gesproken wilde diens opdracht niet aannemen. Misschien had hij wel kennis over de inspiratiebronnen van Violette, maar hij wilde Bjarne niet wijzer maken dan hij was. Als de spion echt bestond zou dat na verloop van tijd wel duidelijk worden. Jeroen stuurde Bjarne een gedicht met daaronder de opmerking dat hij het gedichten schrijven als amateur beoefende.

Intieme duisterklacht

Haal ze maar weg, de muizenissen
grote, kleine gebeurtenissen in de nacht
hoe ze het humeur soms droef ontstemden
pogingen die je deed, op eigen kracht

je zag niets in de kleuren
waarmee werkelijkheid schetste
een wereld die in arm en rijk
werd verdeeld
je kwam nooit achter de deuren
waarmee het geloof je vaak kwetste
leegte bleef stil, als een heilig waanbeeld

breng ze weer terug, de droeve beelden
van dood en verderf op weg naar de nacht
ze zijn misschien van nut
voor de minder bedeelden
want werkelijkheid
heeft de waarheid verkracht

commercie en hoogmoed
ze schreeuwen om aandacht
maar de ziel van de mens
is de laatste die lacht.

Schrijver: Jeroen Splinterman

Bjarne las het met gemengde gevoelens. Hij wist eigenlijk niet of zoiets als de ziel wel werkelijk bestond. Hij wilde toch niet zielig doen en hij bedankte Jeroen voor zijn attente internetbrief. En hij schonk voor zichzelf een borrel in.
De telefoon ging. Het was Astrid, ze was duidelijk onder invloed van alcoholvrije geesten. Haar nuchtere stem bracht Bjarne terug naar de realiteit. Er moesten kerstinkopen worden gedaan.
Astrid had alvast een lijstje gemaakt.
Op radio de Bonte Kakel Papegaai klonk The Insect Trust, een oude psychedelische rockplaat die Bjarne voor het eerst hoorde dankzij het innovatieve radioprogramma van deejay Arnold Roodkop.

2014 december bjarne

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20