Inloggen
voeg je column toe

Columns

Uitvindingen- de Pletmachine

Uitgevonden door mannen, de Willie Wortels van de hedendaagse tijd, de machine die foto’s maakt van de borsten van ons, de vrouw. Uitgevonden omdat geen man ooit zal meemaken wat je voelt wanneer je vastgeklemd zit aan dat ene lichaamsdeel voor misschien een paar luttele seconden, ach de tijd doet er niet toe, het feit dat een borst, tot pletten toe wordt vastgeklemd in een apparaat om te zien of er zich ongerechtigheden in de borst bevinden, op een adembenemende manier, dat zal een man niet meemaken, die machine moet zijn uitgevonden door een man dat kan welhaast niet anders.

Beide borsten moeten op deze wijze worden gefotografeerd, beiden moeten worden geplet, tot er bijkans niks meer van te zien is, en ik twijfel ook nu weer of ze ooit nog in de goed vorm zullen terugkomen, want eerlijk is eerlijk, zo plat als een dubbeltje is dan misschien erg vergaand in dit geval sla ik de spijker op zijn kop, want echt waar, ze zijn, wanneer ze zo geplet zijn echt niet meer dan de dikte van een dubbeltje en of je nou een duppie neemt van nu, of je neemt er eentje van de tijd van de florijn, de dikte kan nooit erg verschillen.

Desalniettemin is er na deze behandeling sprake van een beurs gevoel, maar dat weten de kenners onder ons maar al te goed. Nou wil het geval, dat de dame die het onderzoek doet, eerst overleg moet hebben met een radioloog en komt vervolgens terug met de prettige opmerking, dat er nog een paar opnamen moeten worden gemaakt, en mijn antwoord is: ach ik ben er nu toch, dan moeten er een paar handgrepen toegepast worden en wat andere onderdelen worden bevestigd. Ze vertelt me ook dat het dit keer “ iets gevoeliger” kan zijn, omdat de attributen wat kleiner zijn!

Wanneer de eerste foto wordt geschoten, begrijp ik wat ze bedoelt, want ik heb werkelijk het gevoel in de middeleeuwen beland te zijn! Ik zit vast en niet zomaar, ik zit zo vast met een van de meest kwetsbare gedeeltes van mijn lijf en het doet zeer! Dan moet ook de tweede borst er nog aan geloven, en het kan niet anders dan dat ik een krachtterm gebruik als ik voor de achtste keer vastzit.

Als ik na deze sessie nog even moet wachten of de foto’s goed genoeg zijn, mag ik mijn kleren aantrekken en moet door om een echo te laten maken en daar waar ik normaal niet blij met het fenomeen wachttijd, ben ik nu wel blij dat er eventjes tijd zit tussen de twee sessies, want ik heb het gevoel door een tram overreden te zijn, wat nou niet wil zeggen dat ik dat wel eens heb meegemaakt, maar de uitdrukking is voor iedereen duidelijk.

Dat ik niet bont en blauw ben verwonderd me in hoge mate maar ach misschien is dat morgen anders en ben ik wel rijp voor een blijf van mijn lijf huis? Die machine is in een tijd dat een mens met genoeg geld een enkeltje kan kopen om naar de maan te vliegen, een regelrechte pijnbank en ondanks dat de tijd te kort is om over te schrijven is de ervaring dat zeker niet, want allemachtig wat doet dat zeer en dat in deze tijd!

Schrijver: An Terlouw, 2 juli 2010


Geplaatst in de categorie: lichaam

5.0 met 1 stemmen 160



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)