Inloggen
voeg je column toe

Columns

Sandu

Lucky gaf de geest tijdens het uitlaten. Een mooie natuurlijke dood na zeventien jaar trouwe dienst.
Ze kreeg een vredig plekje onder de pruimenboom. 'Ik hoop dat ze pruimen lust!', grapte mijn oom, die het graf gegraven had. Hij maakte zo dit trieste moment een stukje luchtiger. We dronken daarna koffie zoals het bij een begrafenis hoort.
Niet zovele weken later vertelden mijn ouders dat hun oog gevallen was op een nieuwe hond. Geen verrassing natuurlijk, we hadden immers altijd een hond thuis.
Deze keer echter, was alles anders. 'We hebben een zwerfhond uit Roemenië!', zei mijn vader door de telefoon. Ik raakte vervuld van trots vanwege zoveel idealisme. Toch wachtte ik nog een tijdje voordat ik de nieuwe aanwinst ging bekijken. 'Laat hem maar even landen', zei ik tegen mezelf. De avond dat ik hem zag, riep veel verschillende gevoelens bij me op. Een prachtige kop met zeer angstige ogen. Hij toonde agressief gedrag. Ik werd dan ook meteen gegrepen toen ik mijn mok op tafel zette. Zijn naam, Sandu, blijkt 'beschermer van de mensheid' te betekenen. Met zo'n opdracht bij geboorte moeten wij hem wel een kans geven. Echter, wekenlang zet Sandu ons gezin op scherp. Mijn broer wil niet meer op bezoek komen, mijn moeder is bang om weer een hond te verliezen, ik vind dat we alles uit de kast moeten halen en mijn vader worstelt tussen hart en verstand.
Specialisten leren ons dat je een hond niet rechtstreeks moet benaderen want dan voelt hij zich aangevallen. 'Kijk maar eens naar de honden in het park', leggen ze ons uit. Ook experimenteren we met een kong, een stevig rubber waar je voer diep in wegdrukt. Zijn reukzin stimuleren, zal zijn zelfvertrouwen doen groeien. Er komt een andere riem voor hem en mijn ouders halen een bench in huis. Er komt langzaam wat vooruitgang maar zijn typische bijtgedrag en onberekenbaarheid blijven.
'Heb je wel eens aan een paragnost gedacht?', zegt de eigenaresse van een Hongaarse zwerfhond waar ik 'toevallig' op bezoek ben.
Ik weet mijn ouders te overtuigen. Door de telefoon zegt de paragnoste al hele rake dingen over de hond. Een afspraak wordt gemaakt. Wanneer ze die bewuste avond binnenkomt, is ze vrijwel meteen in contact met Sandu. Deze vrouw is beslist geen zwever. Het valt me meteen op hoe stevig ze op haar benen staat. Ze vertelt dat Sandu onuitgesproken zaken in de familie spiegelt. Even later snuffelt Sandu aan haar tas. Hij grist razendsnel een flesje met Bachbloesem uit haar tas en vliegt ermee onder de tafel. 'Dan hebben we die dus nodig!', roepen de paragnoste en ik tegelijkertijd. Hetzelfde gebeurt met nog een flesje. Ze druppelt wat in de nek van Sandu. Hij ligt in trance op haar schoot. 'Hij is te vroeg van de moederborst weggenomen', zegt ze. Sandu begint rustig op haar duim te sabbelen. 'Deze breuk mag nu geheeld worden.' Ik ben zwaar onder de indruk. Ongelooflijk.
Ze sprenkelt wat druppels op de energetische lijnen tussen mijn vader, mijn moeder en ik. Emoties komen bij me op. Langzaam begint mijn rechterbeen te trillen. En mijn linker. Steeds harder. Ik vertel haar dat het voelt als 'zeer oud.' Ze bevestigt mijn gevoel heel nuchter. Het mag eruit. Er komt geen eind aan. Ik onderga het nuchter. Mijn vader wordt emotioneel en begrijpt niet waarom. Een bijzondere sessie.
Nu, ruim een jaar later hebben we allemaal zo'n beetje onze weg gevonden hoe met Sandu om te gaan. Ik kan inmiddels ruig met hem stoeien. Wanneer ik weer naar huis ga, gaat het gekerm van Sandu nog wel door merg en been. We zijn het erover eens dat dit zijn verlatingsangst is. Dieren verschillen in mijn ogen weinig van mensen. Je kan veel aan jezelf werken maar met je wond moet je gewoon leren omgaan. Prachtig dat Sandu ons uitgekozen heeft.

Schrijver: René Turk, 12 april 2014


Geplaatst in de categorie: dieren

3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 150

Er is 1 reactie op deze inzending:

Marije Hendrikx, 11 jaar geleden
Ontroerend verhaal. Ik dacht even dat je zou schrijven dat deze hond alleen maar pruimen wilde eten.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)