Mannetje van de radio

Het mannetje van de radio, wie kent niet de uitdrukking van weleer? Het mannetje van de radio, werd mij al op bijzonder vroege leeftijd verteld, dat mannetje dat sprak alleen, als Vader de radio aanzette en dan dus alleen, niet wanneer wij kinderen het ding aan zouden zetten, maar dat mannetje intrigeerde me wel zo intens, dat ik bleef turen naar de radio, je had aan de voorkant zo een soort gaas zitten met van die kleine gaatjes en ik probeerde of ik het mannetje door een van die gaatjes kon zien.

Dat lukte natuurlijk nooit, het mannetje verstopte zich als het mij aan zag komen, dat wist ik zeker. Een keer lukte het me, de zware radio een tikje voorzichtig op te schuiven de radio's van vroeger waren namelijk zwaar, maar dat kwam natuurlijk door dat mannetje en was niet echt raar.

Afijn ook aan de zijkant kon ik het ventje niet vinden, en dat terwijl ik zo graag wilde zien, hoe hij toch in die kast kwam te zitten, ik bleef me afvragen hoe dat mannetje eruit zag, maar bovenal was ik benieuwd naar hoe hij in vredesnaam in dat kastje, nou ja zeg maar KAST kwam te zitten, moest hij dan niet eten, drinken en plassen?

Ik snapte er niks van. Het geheim werd me geopenbaard jaren later, ik dacht al niet meer aan het mannetje in de radio, er werd een langspeelplaat opgezet en ineens dacht ik, hoe kan dat nou? Waar is dat mannetje, zit die nu in een nog kleiner apparaat? Want het geluid van de pick-up kwam door boxen naar buiten, pas toen werd me verteld dat het een grap was, het mannetje was verzonnen, bestond niet, had nooit bestaan.

Alsof er een wolkenbrij naar beneden kwam, een tegenvaller van de bovenste plank, ik voelde me bedrogen, in de maling genomen, maar bovenal, miste ik het fenomeen, het mannetje in de radio. Een behoorlijke illusie armer, een wetenschap rijker kreeg ik een jaar later te horen dat ook Sinterklaas niet bestond! Weg kindertijd, weg dromen weg, alles waar ik altijd in geloofde. En nu?

Nu maakt mijn buurman oude radio's, je weet wel, van die met een voorkant van een soort gaas, met een buitenkant van puur bakeliet, met een gewicht dat zich niet zomaar laat tillen, en als ik de radio's zie, ga ik stiekem op zoek naar het mannetje, want wie weet, komt ie zomaar tevoorschijn, tenslotte kan niet alles gelogen zijn toch?

Schrijver: An Terlouw, 15 juli 2014

an.terlouwcasema.nl

Radio mannetje mannetje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.2 met 5 stemmen 95