Herdenken, gedenken en vrijheid
Onder ons gezegd en niet gezwegen moet er van mijn hart dat de oorlog voor onze lichting mensen een heel eind weg is en was, ik zeg nadrukkelijk voor de mensen die het dus allemaal niet hebben meegemaakt, de mensen die NA de bevrijding geboren zijn hebben puur geluk gehad. Niet omdat ik er wel iets over zeggen kan, nee hoor alle verhalen van de lugubere dingen die gebeurden heb ik zogezegd uit de tweede en derde hand. Waar dan ook nog bijkomt dat er genoeg documentaires op televisie uitgezonden worden zodat je een beeld kunt krijgen van de gruwelijkheden die plaatsvonden in de oorlog 1940-'45.
Je kunt een beetje een indruk krijgen als ze van ver over zee dingen laten zien die ook alleen maar met wapens en bommen te maken hebben, maar dit verhaal van deze oorlog speelde voor een groot deel hier. En als er dan een stuk op tv gegeven wordt, ik een bejaarde man zie staan die praat over de gruweldaden van toen, die sprak over de moordpartijen die sprak over mensen die aan flarden geschoten werden, die sprak over, over vriendschap bijna als ie het had over zijn kameraden en wanneer hij dan vol emotie staat te vertellen dat ie zijn maat niet meer kon vinden, een traan biggelt over zijn wang, dan ineens ben ik een van die mensen die moet denken aan al die verhalen van ooms en tantes van opa's en oma's van mensen van toen, die het allemaal meemaakten.
Die mensen, ze vochten voor ONS, ze wierpen zich in de strijd voor ONS en het is een heilig moeten, die vrijheid te koesteren. We MOETEN wel, want anders is alles wat ZIJ deden voor niks geweest en dat kan en MAG niet!
Dus herdenken we de doden, en vieren onze vrijheid, voor hen, van ons!
casema.nlGeplaatst in de categorie: vrijheid
4&5 Mei
164
Geef je reactie op deze inzending:
Maar je hebt gelijk Ann. Genoeg bloed!