Inloggen
voeg je column toe

Columns

Turkije als groot opvangland

Europa zoekt naar handige uitwegen om de uit de hand lopende vluchtelingenstroom een halt toe te roepen. Hongarije heeft zichzelf geblokkeerd via een eindeloos lang hek, symbolisch geplaatst door militairen. De asielzoekers gaan nu gewoon via Slovenië, Oostenrijk, Duitsland (met een vette glimlach door een asielzoeker genoemd, toen ze hem voor de camara vroegen waar hij naar toe ging) en dan komen ze in Nederland aan. Het begint op een kat-en-muis-spelletje te lijken en niet meer op ware noodhulp voor bange vluchtelingen. Halbe Zijlstra wordt geloofd om zijn strenge aanpak en hij zegt glashard, dat alle vluchtelingen een economisch motief hebben, dat ze willen profiteren van onze hoge welvaartsvoorzieningen, want anders waren we wel in Turkije gebleven. Dus is er nu een ontmoedigingsbeleid met sobere opvang en geen voorrang bij huurwoningen. Hij hoopt dat dit beeld over Nederland zo snel mogelijk naar de asielzoekers in Turkije overwaait, zodat ze niet aan de barre reis beginnen, want ze zullen bedrogen uitkomen. Hen wacht hier absoluut geen El Dorado of een luilekkerland. Halbe ziet de vluchtelingen als uitvreters, die denken dat ze ergens recht op hebben. Hij is van plan om ze allemaal flink af te schrikken met een akelig toekomstbeeld voor hen in Nederland. De pro's en contra's roepen wel heel veel, maar wat gebeurt er werkelijk? Komen die containerwoningen er echt of valt dat in de praktijk wel mee? Leegstaande scholen worden omgebouwd tot gezinswoningen, prima, er zal wel genoeg geld voor zijn. Ik heb ook een gruwelijke hekel aan zogenaamde vluchtelingen, die hier bewust komen parasiteren, maar de echte vluchtelingen sluit ik graag in mijn armen, alleen, hoe herken je die? Zijn het diegenen, die op het journaal verschenen, die met een spade boompjes uit het bos haalden en die zeggen, dat ze graag iets nuttigs willen doen? Ik vermoed van wel, want waar blijven we anders, als we de mensen niet meer op hun woorden en daden willen geloven!...

Maar de Nederlandse bestuurders zijn nu bang voor de aanhoudende toestroom, omdat het opvangprobleem al grotendeels in de soep dreigt te lopen. Hoewel, niet volgens de sobere criteria. Asielzoekers, die afgeven op brood met kaas vind ik bijzonder arrogant, want dat is namelijk onze nationale lekkernij. Hoe durf je daar op af te geven! Dat is een grote schande! Als je een Nederlander wilt worden, dan zul je ook een kaaskop moeten worden! Wij bieden hier nu eenmaal niet de Syrische keuken. En dat het hier nu eenmaal kouder is, dan in dat heetgebakende Syrië had je van tevoren kunnen bedenken. Toegegeven, klagen over het weer is een typisch Nederlandse gewoonte, dus in die zin... Maar de klacht dat er poep op de toiletmuren zit, is ronduit belachelijk, want één keer raden wie dat erop gesmeerd heeft! De zeer intelligente bestuurder Frans Timmermans is al bij het Turkse dictatortje Erdohan langs geweest om de plannen rondom de grootschalige opvang van asielzoekers in zijn Turkije te realiseren. De Turken opnieuw ingeschakeld voor het vuile werk, want daar komt het op neer. Europa geeft Turkije drie miljard extra voor de noodvoorzieningen en dat zou dan de toestroom van de vluchtelingen moeten tegen houden. In een Nederlandse speelfilm zei een actrice eens de legendarische zin 'Wat is't een zooitje hé!'. Europa denkt met geld de vluchtelingenproblematiek af te kopen, maar zo werkt dat echt niet, dat is een desastreuze illusie. Bovendien staat Turkije niet om deze maatregel te springen, want zij weten ook wel, dat zij als afvoerputje worden gebruikt. Als tegeneis komt president Erdohan met een versnelde toetreding tot de E.U. op de proppen en geef hem eens ongelijk. Onze kloekmoedige landsverdediger Herr Wilders gooit gelijk de oneliner 'Turkse invasie' op de markt, terwijl we verdomme nooit veel last van de Turkse immigranten hebben ondervonden, integendeel, zij zijn overwegend vreedzame, gulle en vriendelijke mensen. Bij mijn rondreis in West-Turkije heb ik dat nog eens extra ondervonden. De Turkse keuken is vele malen lekkerder dan de Nederlandse keuken en het land is qua natuur vele malen mooier. Geen wonder dat veel Nederlanders daar graag hun vakantie vieren, behalve stijfkop Herr Wilders dan. De Turkse cultuur is hoogst poëtisch en wervelend energiek. Rechttoe rechtaan. Forget it, Turkije als groot opvangland gaat echt niet gebeuren, ze zijn gekke Henkie niet. Een beetje gesjoemel over en weer, maar daar blijft het bij. Nederland, maak de borsten maar nat, want er zullen nog veel meer tentenkampen in rustgevende bossen bij moeten komen, ook al is de lol er bij de meesten van af, inclusief een deel van de (toekomstige) kampbewoners.

Schrijver: Joanan Rutgers, 19 oktober 2015


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.7 met 3 stemmen 124



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
19 oktober 2015
Heldere analyse waar ik me prima in vinden kan. Dat we niet zomaar in ons kleine landje iedereen een gratis walhalla kunnen bieden, daar ben ik het mee eens. Mensen die om die reden hierheen komen, daar hebben we inderdaad geen verplichtingen aan. Maar de medemenselijkheid en de internationale verdragen om elkaar te helpen waar nodig, vragen wel van ons dat we diegenen helpen die dat dus echt nodig hebben. De angst voor 'teveel buitenlanders' is mijns inziens onterecht, en gebaseerd op het oudhollandse 'wat een boer niet kent dat vreet ie niet'.

De wereld wordt hoe langer hoe meer een dorp. Nederland is een straat in dat dorp waar een vermenging van smaken, kleuren en culturen net zo goed zal plaatsvinden als elders. Dat is niet meer tegen te houden, hoe lelijk de wilderskliek ook schreeuwt. We hoeven ons niet het kaas van het brood te laten eten, maar we hebben genoeg kaas om het te delen. En wie geen harde kaas lust, die mag naar Frankrijk, daar hebben ze zachte kaas, of naar Ierland, daar eten ze stoofpotje schapenvlees, ook lekker. Brood wordt overal verkocht.

En ik ben het met je eens dat immigranten voornamelijk vriendelijke mensen zijn. Daar heb ik zelf ook heel goede ervaringen mee. Want ik heb een paar heel lieve Turkse collega's gehad, en die waren bereid hun nek uit te steken voor een ander op een manier waar de meeste autochtone kaaskoppen nog wat van kunnen leren.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)