Vileine verzenvoordracht
Titel: ONGETWIJFELD
Zit oorlog in hun hart, hun hoofd of in hun genen
gestoord of slechts gek?
Mensen vechten vóór of zijn op weg náár vrijheid
Oorlog en geweld, honger en ook andere ellende
zorgen voor ongekende, enorme migratiestromen
niet of nauwelijks nog te stoppen door hun grote aantallen
Uiteindelijk dan alsnog zowel winnaars als verliezers
Huis en haard verlaten op weg naar het paradijs, het Beloofde Land
Europa als eclatant voorbeeld van landen die deugen
daarentegen te klein om de wereld op te vangen
maar menselijk dienen wij té en moeten wij zijn
daar anders hun hoop vervliegt
Leven dropt ons en dood neemt ons uiteindelijk weer mee
Vliegt ons hierbij buiten de tijd naar het ons Beloofde Land
Bestaat dit land echter wel en valt er ook te leven?
Echter vrijwel altijd geldt: leven doodt en dood doet leven...
Is God of is Hij creatief uit ons brein ontsproten?
Daarentegen geloven heel veel mensen
het tegendeel; geloven is niet gestoeld, soms twijfel
of er ooit mondiaal vrede zal zijn? OngeTWIJFELd
Oorlogsverleden schreit in de tijd...!
Daar zowel Bevrijdingsdag als Hemelvaartsdag op een en dezelfde donderdag vielen en dit in combinatie met zo ongeveer het beste weer dat je op dit soort dagen mag verwachten, was het ook bij de Poëzie Tour de Waal een drukte van belang. Zowel fietsers, wandelaars als kunstzinnig geïnteresseerden kwamen deze, ook meteorologisch gezien, topdag volledig aan hun trekken.
Zelf was ik een van de dichters aan deze Dichtkunsttour, die eveneens toevallige voorbijgangers en andere personen heeft getrokken. Met een gezamenlijke start op een afgesproken plek, alwaar wij ons als dichters van de PTdW* in twee groepjes hebben opgesplitst, zette de groep waarin ondergetekende één van de dichters was, af naar Rossum. De eerste plaats waar wij ons als dichters hebben gepresenteerd. Bij een hotel, pittoresk, bijzonder schilderachtig aan de rivier Waal gelegen, hebben wij onze eerste dichterlijke strofen aan de vrijheid toevertrouwd. Het applaus nadien, bood voldoende energie om naar locatie twee af te reizen om hier onze kunsten betreffende de poëzie aan mens en ruimte te etaleren... .
Het zonovergoten Kasteel Ophemert bood een prachtige ambiance. Een heerlijke omgeving en dito sfeer die gezamenlijk voor een heerlijke voordracht, een vileine verzenvoordracht hebben gezorgd. Venijnig daar de aanleiding voor onze Bevrijdingsdag allesbehalve boosaardig was. Deze was veel eerder duivels...! Met hulp van Canadezen en Amerikanen zijn wij als land in de eerste week van mei 1945 van die machtswellust bevrijd.
Het kerkje in Heesselt was rond 15.00 uur onze volgende bestemming. Een zonovergoten buiten dat het geheel cachet geeft en een aangenaam binnen dat tot culturele activiteiten leidt. Vanuit de 'kom van de Waal', waarin Heesselt is gelegen, ten noorden van deze waterslang, zijn wij naar het Stroomhuis in Neerijnen afgereisd, alwaar wij vanuit de tuin van dit betrekkelijk nieuwe cultuurcentrum onder de deze dag immer stralende zon onze Bevrijdingsdag-poëzie aan veel, maar bovenal enthousiast publiek ten gehore hebben gebracht.
Terwijl onze collega-dichters, die de Westelijke helft van de Bommelerwaard hebben bediend, vanaf Slot Loevestein naar Zaltbommel koers zetten, deden wij dit vanaf het hiervoor genoemde Stroomhuis. Op de afgeladen Markt te Zaltbommel zijn wij als organisator en dichters samengekomen voor de PTdW Grande Finale. Wij hadden vrijwel alles mee: in alle VRIJHEID konden en mochten wij onze gedichten voordragen onder een zon die zowel voor wat betreft warmte als duur niet van ophouden wist. Daardoor waren overal veel mensen.
U weet: hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Des te meer blijdschap, des te minder strijd, lees: oorlog. Uiteindelijk is dit waarom alles draait:
GENIET DE VRIJHEID...!
Wees je bewust...!
*Poëzie Tour de Waal
hotmail.comGeplaatst in de categorie: vrijheid
Poezie
122
Geef je reactie op deze inzending: