Alcoholafkick (2)

Je komt wat tegen als je opeens besluit om te stoppen met volksverslaving nummer één, de alcohol. Binnen en buiten jezelf. De alcoholdemonen zijn bijzonder slim en ze hebben een meerderheid aan verslaafde verdedigers, die allemaal in de bres springen om alcohol-afvalligen op andere gedachten te brengen met grof geschut. Het altijd volop gevulde en aangevulde wijnflessenpad in de Albert Heijn mijd ik al dagenlang volop, alsof er enkele van mijn beschermengelen voor de ingangen staan om mij tegen deze heilloze weg te beschermen en dat kan maar zo zo zijn. Dat ik mijn afkick hier op Nederlands.nl openbaar heb gemaakt, is natuurlijk een flinke stok achter de deur, wat ik in dit geval zeker nodig heb, want ik ken mijn talloze, softe beredenaties om weer voor de bijl te gaan maar al te goed. In dit geval ga ik mezelf te slim af zijn. Was ik een tijd geleden nog aan de Brugse Zot 7,5 % alcohol, nu zit ik ten hoogste nog aan de Brugse Zot 6% alcohol, terwijl de Grolsch kanonnen (11,6% alc.) nog geen 70 eurocent per flesje kosten, maar dat kan me niet meer bommen.

Mijn betrokken en inlevende huisdokteres vertelde me dat mijn lever wel iets aan schade had ingeboet, maar dat een afkick de minieme schade zeker zal doen herstellen. Ik stond al versteld van de weinige schade na al die jaren alcoholgifinname. Voor mijn kunstwerken hoef ik ook geen alcoholische excessen meer uit te voeren, want zonder alcohol verschilt de kwaliteit en kwantiteit voor geen millimeter. Ik ben trouwens zonder alcohol al dronken genoeg van het leven. Bovendien zie ik mijn dromen weer voor ogen, met dank aan Billy Joel, die ook aan de alcohol verslaafd was en na zijn afkick daar het lied 'The River of Dreams' over maakte. Hij zag zijn dromen ook weer, immers, dé bron van creativiteit voor artiesten. Dus waarom zou je het jezelf moeilijk maken, als het makkelijk kan. Ik had onlangs een droom, waarin ik meedeed aan een Hollandse komedie, geleid door Yvon Jaspers en Paul de Leeuw, waarin ik naakt door de straten rende, terwijl een stad door rellen werd geplaagd. Ik weet dat ik acteertalent heb en na de opnamen werd de crew nog tot het ochtendlicht her en der getest op bekwaamheid. We waren hondsmoe. Ik zag hoe een vuilniswagen mijn moeder opslorkte, waarna ik meteen de bestuurder een halt toe riep en mijn moeder al schommelend uit de breedbekklep klom.

Een raar fenomeen doet zich opeens voor nu ik met de alcoholtoevoer aan het minderen ben. Ik blijk ineens heel druk te worden en overal op alles om mij heen te reageren. Ik zwaai tegen bekenden en wildvreemden en ik ga zelfs opeens gesprekjes met hen aan. Een opmerkelijke kentering voor een zwijgende kluizenaar zoals ik. Zoals ik onder invloed van de alcoholroes dus. Ik praat ineens heel luid en met decorumverlies. Misschien blijkt wel dat ik met die alcoholbeneveling mijn ADHD eronder heb gehouden. Dat is dan maar zo en anders klop ik wel weer bij mijn charmante huisdokteres aan voor Ritalin of zo. Er komt ook veel woede vrij, woede, die ik ooit heb weggewist met het sufmakende middel alcohol. Doet me denken aan Arthur Rimbaud, die in de schuur van de familieboerderij in Roche zijn 'Une Saison en Enfer' heeft geschreven, tijdens zijn afkick van hasj en alcohol. Hij schreeuwde het toen ook geregeld uit van woede. De mensen, die mij destijds hebben kleingekregen en mijn woede hebben ingeperkt door mij naar de alcohol te doen grijpen, overwin ik nu alsnog en de huidige replica's daarvan ook. Ik wil volkomen mijzelf zijn.

Ik ben het na al mijn destructieve aanslagen meer dan waard om nu helemaal voor mijn originele zelf te kiezen. Dát zal mijn grootste, rebellistische daad zijn! Verder merk ik, dat mijn schrijfwerk er niet anders op wordt, wat een perfecte test is. Ik krijg zelfs meer zelfvertrouwen en initiatieven tot activiteit. Ik zit nu bijna bij de 5% alcohol en dan ga ik de strijd met de hoeveelheid inname leveren, want ook dat is een smerige valstrik, die vele arbeiders in de weekenden naar nieuwe kratjes bier doen grijpen. Dat schijnt zelfs een massale normaliteit te zijn, waar tegenwoordig ook vrouwen aan meedoen. Het is met mij allemaal als kind met Royal club Shandy begonnen en daar staan er inmiddels vier blikjes van klaar om er voorgoed tabee tegen te zeggen. Daarvoor was ik verslaafd aan frisdranken, maar zodra ik daar een probleem van ga maken, ben ik natuurlijk allang blij. Ik haak al meer naar bronwaters, dus kun je nagaan hoe ik al met al op de goede weg ben. Ik lijk wel een beetje Herman Gorter te worden, die ook volop gezond at en dronk en een fervent sporter was. Inderdaad, ik sta volop versteld van mezelf!...

Alcoholafkick (2) Br Brugse Zot 6% alc. Shandy

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.4 met 7 stemmen 245