Donorregistratie

Pia kon wel huilen, toen ze hoorde dat de wet waarschijnlijk zou worden aangenomen; de wet die ervoor zorgt dat wanneer je niet bijtijds laat weten geen donor te willen zijn, je dit automatisch wel bent, wanneer je wat overkomt. Emotioneel werd ze ervan en ineens zijn de pluche-zitters mensen, mensen met een kloppend hart. Het enige jammer is, dat dit alleen te zien is bij winst die je helemaal niet besproken wilt zien.

Begrijp me niet verkeerd: donoren zijn hard nodig, teveel mensen sterven terwijl ze ook nog eens heel erg (te) lang op een wachtlijst hebben gestaan. Dat zou niet moeten, maar wie ben ik, Pia heeft haar ziel en zaligheid verkocht om zo hard mogelijk te kunnen knokken voor dit voorstel, en omdat er een pluche-zitter vast zat in de trein, had ze net genoeg stemmen.

Want we moeten niet denken dat, omdat Pia dit vond, het er ook meteen door is, want dat is natuurlijk nog niet zo. Toch is het een nobel streven, ik heb me geregistreerd en in eerste instantie wilde ik niet dat er aan me gesloopt werd als ik bezig was te gaan hemelen, maar aan de andere kant is het best een fijn idee, als een onderdeel van mij door zou werken in een ander ziek lichaam.

Dat zou toch geweldig zijn? Nou denk ik zelf dat ik niet zoveel zinnigs over hou qua lijf maar ja, je weet nooit wat doktoren nog uit je kunnen halen, dus zijn alle beetjes meegenomen, nietwaar?
Het deed me goed te zien, dat zowel Pia als Alexander hun emoties lieten zien bij de hamerslag. Niet dat dit een teken zou zijn van: oh meis, ga je op die club stemmen dan? Nee hoor, dat weet ik nog helemaal niet, maar te weten dat er geen robots op het pluche zitten, dat doet me goed.

Schrijver: An Terlouw, 14 september 2016

An.terlouwcasema.nl

Donoren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 11 stemmen 166