Columns

Burn-out

In Het Parool van 17 september 2016 staat een artikel over Florien Vaessen, die een leidinggevende baan bij de ABN Amro bank had, maar op een dag stortte ze in en had ze geen enkele energie meer over om aan de slag te gaan. Ze was door haar werkdruk leeggezogen en opgebruikt.
Florien is vijftig jaar, maar ze voelt zich inmiddels een honderdjarige met talloze gebreken, hulpmiddelen en een legio aan medicijnen. De huidige werkcultuur is overspannen en te veeleisend. De werkdruk wordt alsmaar groter en de goedwillende medewerkers kunnen daar niet meer aan tippen, ook omdat hen steeds meer werk in de schoenen wordt geschoven, werk dat eerder door inmiddels ontslagen collega's werd gedaan.

De integere Florien zegt: 'De lat wordt steeds hoger gelegd, er is een groot gebrek aan directe invloed op het resultaat, plus een ongezonde, onveilige werkomgeving!'. Op de huidige werkvloeren worden de werknemers dus alsmaar meer opgefokt en opgejaagd om alsmaar beter te presteren, terwijl daar niets tegenover staat. Door de subtiele technologie is heel sneaky en fnuikend voor immense werkloosheid gezorgd. De resterende werknemers vallen ten prooi aan moderne slavernij, die niet als zodanig wordt (h)erkend. Ze worden als vervangbare pionnen ingeschakeld en uitgebuit. Ze denken er nog toe te doen, maar in wezen zijn ze kleine, makkelijk vervangbare schroefjes in het corrupte radarsysteem. Florien is echt niet de enige die ten prooi valt aan een burn-out, zeg maar een gedoofd vuur. Twintigers, dertigers en veertigers overkomt hetzelfde. De huidige werkcultuur is hartstikke ziek en ook al dendert die als een TGV door, de negatieve gevolgen blijven merkbaar.

Het is de hoogste tijd om een massieve cultuuromslag te maken, waarbij de zogenaamd niet-werkenden volop recht wordt gedaan. De huidige cultuur is oudbakken, star, velen buitensluitend, vaak mensen met veel potentie, die bevooroordelend aan de zijlijn worden gedropt en als onkruid worden afgedaan. Zij die onzichtbaar werk leveren, worden nog steeds onderschat. Zij leveren misschien wel meer zinnig werk, dan de zogenaamd echt werkenden, die vaak met egoïstische motieven te werk gaan en hun kennis misbruiken om veel geld te incasseren om daarmee hun rijkeluisleventje te vervullen via o.a. luxe wereldreizen en dure etentjes. Naar de hel met al die zelfverrijkende egoïsten! Ik heb veel meer met één van mijn lievelingsheiligen Sint Franciscus!...

Schrijver: Joanan Rutgers, 18 september 2016

Geplaatst in de categorie: maatschappij

Burn-out

Florien Vae

Florien Vaessen

Parool

4.6 met 9 stemmen

155

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Jetteke
Datum:: 21 september 2016; Gabriella mee eens. Ik heb daar veel over gelezen. Het is uit de hand gelopen inderdaad. Zijn slechts afspraken door clubje psychiaters. Geen wetenschappelijke onderbouwingen, zo zegt onder meer hoogleraar Jim van Os, een Nederlandse hoogleraar in de psychiatrie, meer specifiek in de psychiatrische epidemiologie. Hij is hoofd van de afdeling Psychiatrie en Psychologie van het UMC van Maastrich.

Naam:: kristine
Datum:: 19 september 2016
Email:: stovelotion1live.nl; Sint Franciscus; mee met je.

Naam:: Gabriëla Mommers
Datum:: 19 september 2016; Jetteke, DSM is een internationaal uit de hand gelopen hobby van psychiaters die het leuk vinden mensen in hokjes te duwen en etiketjes te plakken. Hokjes en etiketjes die om de zoveel jaren steeds weer veranderen, en die door het ambtelijk en bestuurlijk geboefte in Den Haag schaamteloos gebruikt worden om steeds verder op onze geestelijke gezondheidszorg te bezuinigen. Laat je niets aanpraten wat je niet hebt. Zoek een goede therapeut die jou als mens ziet en niet als een hokje met klachten. We zijn geen jampotjes met een etiket op. De hele geestelijke gezondheidszorg is ernstig toe aan een menswaardige herziening van menskracht, opleiding, diagnostiek, behandeling en nazorg.

Naam:: Jetteke
Datum:: 18 september 2016; Burn-out, omschreven door jou als leeggezogen, opgebruikt. Het overkomt je en het is niet zoals sommigen beweren eigen schuld, dikke bult. Het is een samenspel van factoren waardoor dit gebeurt. Het is in de loop der jaren weggezet in de DSM als een persoonlijkheidsstoornis. Een manier om mensen op een onbetamelijke manier na hard werken en vaak tegen hun normen en waarden in, meegaan in een bedrijfscultuur die niet bij je past. Maar je eigenlijk soms niet anders kan om je baantje te behouden zodat je in ieder geval niet verwijtbaar bent. Want aan alle kanten moet je tegenwoordig op je tellen passen om niet zonder inkomen te komen zitten. Het is handig gevonden om hardwerkende integere mensen zo weg te zetten zodat het niet ligt aan de manier waarop de arbeidsmarkt gegroeid is onder de druk van wetten van ons huidige kabinet. Nee, het is handiger om de mensen die zien dat wat gaande is, of waar iets heen gaat en zichzelf er niet meer mee kunnen verenigen, als mensen met een stoornis weg te zetten. Maar ook niet gehoord worden in de gang van zaken kan bijdragen aan dit gebeuren. En je krijgt hiervoor geen zorgverlening vergoed, eigen schuld, dikke bult. Je moet gewoon geld verdienen en niet zeuren. Als je geen verdiencapaciteit meer hebt, dan krijg je maar een stoornis aangemeten.

Naam:: Gabriëla Mommers
Datum:: 18 september 2016; Dank voor deze column, Joanan. Zo dapper als Florien ben ik nog niet, om mijn verhaal in de krant te zetten. Het staat wel ergens hier op deze site, alsof het over iemand anders gaat. Dat was de enige manier voor mij om het op papier te krijgen. Je honderd voelen terwijl je vijftig bent, is precies hoe het voelt. Alsof je leven al klaar is, terwijl het nog maar op de helft is. Maar de energie is op, de batterij is leeg, en zoals jij zo treffend schrijft: het vuur is gedoofd. Ik heb net weer een zeer pijnlijke week achter de rug met heel veel pijnstillers, zo suf dat ik weinig anders kon dan slapen. Florien en ik zijn de enigen niet. Het bezuinigingsbeleid uit Den Haag heeft duizenden slachtoffers gemaakt, en gisteren werd bekend dat alle zieke mensen er weer op achteruit zullen gaan. Nog even een trap na van de heren met de hoge hoed en de dames met de pauwenveren. De tweedeling in de maatschappij heet inmiddels gezond en ziek, en de gezonde groep wordt steeds kleiner, steeds rijker, en steeds harder en gemener om hun eigen hachje te redden, zodat ze niet bij die andere groep terecht komen die ze zelf gecreëerd hebben.

Geef je reactie op deze inzending: