Weg ermee?
Na Schiele, Breitner, Balthus, Klimt, dreigt nu ook Picasso langs de lat van #metoo te worden gelegd. Iedere kunstenaar met een onfrisse geschiedenis met vrouwelijke modellen, tijdelijke partners of minnaressen, is op z’n minst verdacht of al aan de 21e eeuwse schandpaal genageld.
Zijn schilderijen plotseling als twijfelachtig of ongepast aangemerkt.
Werk dat decennialang als topkunst werd bestempeld dreigt, wanneer we niet oppassen als pornografie of ‘fout’ naar de diepste krochten van de musea te worden verbannen, hun makers verguisd en postuum veroordeeld.
Onze nieuwe norm op alle cultuur die de westerse wereld heeft voortgebracht wordt bindend verklaard. Het werk laten we naadloos samenvallen met de maker.
Zijn de films van Woody Allen minder smakelijk vanwege zijn vermeend smakeloze historie?
Ik kan genieten van de romans van WF Hermans zonder me voortdurend bewust te zijn van zijn wrede en autistische karaktertrekken en de agressie waarmee hij bijvoorbeeld een Kees Buddingh de vernieling in heeft geholpen.
De donkere kamer van Damocles blijft een geweldig boek.
In onze drift het verleden te kuisen wekken we de indruk onze nieuwe tijd van alle oude en vreemde smetten te willen ontdoen, het boetekleed aan te trekken voor iedere misdaad of faut pas door een vorige generatie begaan en met hun overblijfselen de put van ons schuldgevoel te dempen. Zodat we gereinigd in ieder geval onszelf een absolutie kunnen geven; wij staan aan de goede kant van de geschiedenis.
Sportartsen, filmproducenten, politici, iedere machtswellusteling die zijn positie misbruikt ontmaskeren en uit het openbare leven verwijderen, terecht.
Maar ik pleit ervoor om met kunstwerken en hun makers wat voorzichtiger
om te springen.
Maar ja, Lucebert dan en zijn onlangs ontdekte antisemitische sympathieën of het misbruiken van Afrikaanse modellen door de schilder Klashorst.
Daar stokt het even waar het mijn ruimdenkendheid betreft.
Daar mag wel weer een halve eeuw of meer overheen gaan.
Geplaatst in de categorie: actualiteit
Sinterklaas, Zwarte Piet, Johan de Witt, Michiel de Ruyter, #MeToo.
Wat mij betreft moet men in ieder geval met de handen van erotische kunst afblijven. Want #MeToo gaat over machtsmisbruik, niet over erotiek.
Wat schrijvers en kunstenaars betreft die ooit nare dingen hebben gedaan: we kunnen de helft van de bevolking wel ontslaan als we iedereen ter verantwoording moeten roepen voor iedere misstap begaan.
Ik denk dat het ook tijd wordt om het verleden in die tijd te plaatsen waar het thuishoort: een periode in de geschiedenis met andere normen en waarden.
Die normen en waarden zijn veranderd. En hoewel er nog steeds mensenhandel plaatsvindt in de wereld, vinden we dat nu niet meer 'normaal'. Dat was het ooit, wreed genoeg, wel. Net als onmenselijke martelingen om mensen tot bekentenissen te dwingen en ze daarna ook nog op brandstapels te gooien. Doen we nu ook niet meer in onze 'beschaafde' landen en culturen. Straks bedenkt iemand nog dat we Rimbaud niet meer mogen lezen vanwege zijn betrokkenheid bij de slavenhandel in die dagen. Het moet niet gekker worden.