Je beroerd voelen
De lieftallige en charmante Sofie Hilbrand zat met twee jongeren bij Jeroen Pauw om te praten over een nieuwe tv-serie, die over depressiviteit bij jongeren gaat. Via hun I-phone's filmden ze zichzelf op hun meest kwetsbare en beroerde momenten, wat grofeerlijke beelden en intenties opleverde.
De huidige, gejaagde en veeleisende tijd is voor vele jongeren een hard gelag en uitermate uitputtend en terneerdrukkend. In deze verwarrende tijd vol overinformatie en afleidingen door beeldschermen is het voor de huidige generatie jongeren nog moeilijker om zichzelf te kunnen ontdekken en een eigen identiteit op te bouwen. Overal springen de stoorzenders als aasgieren en bloedzuigers op hen af.
De generaties voor hen geven het slechte voorbeeld door als gestreste kippen zonder kop hun werk te doen en door de snelheid op te hemelen. Het eisenpakket is tegenwoordig zo hoog, dat veel jongeren bij voorbaat al op tilt schieten en zich minder gaan voelen, omdat ze niet aan al die bizarre eisen kunnen voldoen. Bovendien is de concurrentiestrijd op de arbeidsmarkt zo keihard geworden, dat alleen de allerbesten nog een baan kunnen bemachtigen. De werkgevers kiezen voor hen, die zich aan die neurotische werkgekte, wat gelijk staat aan de kadaverdiscipline in het vreemdelingenlegioen, kunnen aanpassen.
Veel jongeren krijgen alleen al van het gebruik van hun mobiele telefoon een depressie of een burn-out. Op die communicatiemiddelen wordt de opgefokte haast nog eens aangewakkerd. Op een dwingende manier, die de geest overbelast. Verder gaan ze alsmaar indirect fakecontact aan, waardoor het contact maken in de werkelijkheid niet meer adequaat gebeurt, uit vluchtigheid, angst en onvermogen. Veel jongeren durven andere mensen niet meer in de ogen te kijken, waardoor ze als schepen in de nacht aan elkaar voorbij glijden. De arbeidsmarkt behandelt mensen als nummers en objecten, die makkelijk vervangbaar zijn.
Zo'n steriele, robotachtige sfeer wekt weinig zelfvertrouwen. De samenleving is op veel plaatsen alarmerend kil. Als je niet in het profiel van het razendsnelle aanbod valt, dan lig je er uit. Zonder pardon. En dat geldt dus met name voor de (hoogst)gevoelige jongeren, die niet mee kunnen komen met die algehele overspannenheid. Kwetsbare jongeren waar 'iets mee is', die anders zijn en door de 'normale mensen' bij voorbaat worden buitengesloten, omdat ze niet productief genoeg zouden zijn, wat een fabeltje is, want ze zijn vaak interessanter en creatiever, maar ze passen terecht niet bij al die oppervlakkige snelheidsmonsters zonder inlevingsvermogens. Zij passen zichzelf authentiek aan hun natuurlijke ritme aan en dat is dan ook de bedoeling van het mens-zijn. Van daar creëren zij kunstwerken en originele blijdschap. Zonder de machtswellustige druk van gestoorde bazen, die als beulen de zweep over de blote ruggen van de gemanipuleerde galeislaven slaan. Ik sla een bres voor alle non-conformistische jongeren, die hun plaats in dit gekkenhuis qua arbeidscultuur niet kunnen vinden. Zij die deze beperkte mogelijkheid tot instroming in stand houden, zijn degenen, die depressiviteit, burn-out en suïcidale neigingen verdienen, niet jullie.
De jongeman aan tafel bij Jeroen herhaalde steeds dat hij zichzelf 'kut voelde'. 'Je kut voelen' is blijkbaar helemaal ingeburgerd, maar ik blijf mij tegen die onjuiste benaming verzetten. Sofie zat een beetje lief te pruillippen en meesmuilen, toen die depri-jongen alsmaar weer het woord 'kut' misbruikte. Het was duidelijk een gebrek aan vocabulaire en fatsoen, want er zaten twee dames bij hem aan de tafel, nota bene ook nog een medeslachtoffer.
Jan Wolkers kon het woord 'kut' nog met respect uitspreken, maar velen gooien er maar met de pet naar, zodat het klinkt naar een denkbeeldige verkrachting. Het is echt een op een rare manier veelal geaccepteerde uitlating van jezelf beroerd voelen. Het is ook respectloos jegens de vrouwelijke, seksuele organen. In India was lang geleden de Yoni-verering en daar mag wel eens meer de nadruk op gelegd worden. De heiligheid van de vrouwelijke seksualiteit is grotendeels verruwd en tot een minimum teruggebracht, ontheiligd.
Een tv-programma als 'Spuiten en Slikken' heeft de ontheiliging nog meer vergroot. Veel wordt oppervlakkig benaderd, met als gevolg navenante woordkeuze in het dagelijks taalgebruik. Het krankzinnige is ook dat 'je kut voelen' blijkbaar synoniem staat met 'je down voelen', waarmee de vagina over één kam wordt geschoren met depressiviteit, wat bizar is. De vagina is namelijk een bron van nieuw leven, levensvreugde, genot en aanbidding. De Yoni-verering is nauw verweven met de Wicca-religie, waar ik een aanhanger van ben.
Sofie had zichzelf niet zo moeten wegcijferen en die jongeman van repliek moeten hebben gediend, want door zulke taalvervuiling raken veel fijngevoelige mensen weer depressief.
Geplaatst in de categorie: taal
Je beroerd voelen
2.057
Geef je reactie op deze inzending: