Geen ode, geen applaus
Neen, ik wil geen ode geven, ook geef ik geen applaus, want dit behoort verdiend te worden en dat is alleen het geval bij mooie en lieve zaken, dus nee, geen ode, geen applaus en al helemaal geen staande ovatie. Allemaal vallen ze over elkaar heen als het gaat om discrimineren, om welk geslacht het dan ook moge gaan! Op scholen is het een onderwerp van gesprek: pesten is een zaak van dwazen die niks anders te doen hebben. Geen applaus dus.
Mensen in de regenboog- sessie, homo’s of lesbiennes behoren te worden geaccepteerd, of je er zou wel of niks mee te maken hebt, je houdt je handen en je mening thuis, want wat je thuis doet moet je helemaal zelf weten! Daar kun je een ode krijgen, een applaus of wat dan ook, voor dat wat je er ventileert.
En dan is daar van der Staay, die een papier ondertekende met zijn mening, applaus! Geen homo’s want dat staat niet in de bijbel, dus hij tekent het! Verdient een ode! Want hij is eerlijk! Toch? Maar die gast heeft een publieke functie en kan zich dit soort dingen dus niet permitteren! Weg applaus, weg ode!
En dan is daar opnieuw van der Staay, die terugkrabbelt met de woorden: als ik had geweten dat: het zo geformuleerd was, had ik het niet ondertekend! Kanonnen zeg, hij verdiend een negatief applaus, een negatieve ode en een schop onder zijn kont! Als een boek zo uitgelegd moet worden als hij ons wil laten geloven, dan klopt er van het hele verhaal geen draad meer!
De eerlijkheid gebied me te zeggen, dat is al geen fan ben van die man, maar bij het zien van dit gezicht op de tv, gaat de zender onmiddelijk op een ander net en dat verdiende dus wel een applaus!
Geplaatst in de categorie: discriminatie