Inloggen
voeg je column toe

Columns over muziek

Geen enkele overeenkomst

In bijna alles waren Peggy Lee en Frank Sinatra elkaars antipoden. Dat is me extra-duidelijk geworden door beluistering van geluidsbanden die het NOW-label, in opgelapte vorm, heeft uitgebracht. Op de collectors compact-disc ‘Cheek To Cheek’ zingt het illustere tweetal 25 all-time-songs, telkens na elkaar, waardoor de stijlverschillen goed hoorbaar zijn. Het zijn geen echte duetten, dus niet letterlijk ‘side by side’ of wang aan wang. Daarom slaat de subtitel de spijker nog iets preciezer op zijn kop: ‘two very different interpretations’.

Bij studiopersoneel was The Voice (overleden in 1998) over het algemeen zeer geliefd. Tijdens de bespreking van arrangementen zei hij vaak: ‘Let the gang play, I’m only the in-between-cat’. Hij bracht daarmee een hommage aan ‘the old days’, de tijd dat de lichte muziek alleen ‘bandstand-singers’ kende. Het dansorkest speelde bijna het hele nummer, de vocalist(e) zong wat verbindende woorden, het zogenaamde bruggetje. Totdat de uitzonderlijke Jo Stafford deze gewoonte doorbrak...

Behalve hun zangtalenten, hadden Lee en Sinatra werkelijk niets met elkaar gemeen. Frankie-boy was een verwende melkmuil. Zijn bazige moeder Dolly kleedde haar zoon als een sjiek meneertje en liet hem de godganse dag in een roze Cadillac-Cabrio-de-Luxe door New Jersey rijden. Toen hij, in de hoogtijdagen van crooner Bing Crosby, enige bekendheid kreeg, werd Sinatra’s bijnaam ‘the skinny kid from Hoboken’.

Peggy was een straatarm onhandig plattelandskind uit een gehucht in de omgeving van Jamestown, North-Dakota. Als meisje werd ze dagelijks door haar stiefmoeder afgeranseld. Het eerste deel van haar leven zat vol ziekte, geldgebrek, gedwongen verhuizingen, tegenslag, contractbreuken en faillissementen.

Pas jaren later kreeg succes de overhand. ‘Poor Peggy’ veranderde in ‘the elegant one’, er volgden wereldhits (Manana Is Soon Enough For Me, Lover, The Jazz Singer, Mister Wonderful) en haar signature-song ‘Fever’ wordt beschouwd als de beste vooraankondiging van de seksuele revolutie.

Schrijver: Ton Mantoua
6 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: muziek

3.3 met 3 stemmen 134



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Max
Datum:
7 augustus 2019
...en niet te vergeten 'Is That All There Is' (misschien niet haar allergrootste, maar toch wel een hele grote!)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)