Inloggen
voeg je column toe

Columns

DE HOLLANDSE LEMMING

De Hollandse lemming kent u hem? Nee natuurlijk, want hij bestaat niet. Hij komt uit mijn duim. Wat ik bedoel is dat we ons het leven soms ook net zo moeilijk maken als die beestjes.

Eerst had je de asbest. Nu blijkt het allemaal wel wat mee te vallen met de asbest. Als je er gewoon afblijft met je vingertjes valt het mee. Niet in je mond stoppen, niet meekoken en niet op je broodje verkruimelen.

Nu is het de stikstof die de zure regen en de asbest heeft verdrongen in belangstelling en is er een zondebok gevonden – de boer.
Ach natuurlijk is het slecht voor onszelf en het milieu. Maar waar we echt last van hebben – de geluidsoverlast van Schiphol en de smerige aanslag van bedrijven als Tata Steel op de ruiten en dus ook in onze longen, dat durft men niet aan te pakken. Gelukkig voor het milieu en jammer voor de werknemers heft Tata Steel zichzelf waarschijnlijk op – door de staalboycot.

Dat lemminggevoel kwam van de week bij me op. Het ene probleem is nog niet eens afgehandeld of het andere staat alweer klaar. U heeft er vast wel over gehoord – Pfas.
Dat onverwoestbare chemische goedje dat daarom zo populair is in de industrie. Het schijnt in heel veel spulletjes te zitten o.a. in blusschuim, bakpapier en make-up (nieuwe zondebok – voorzetje: moeder de vrouw) en de andere verf. Wat u niet wist en ik ook niet is dat onze grond er mee vergeven is. Bouwprojecten kunnen niet opstarten, want de af te voeren grond (moet gesaneerd worden natuurlijk) jaagt de kosten omhoog en dus worden de projecten afgeblazen. En wie wil die grond hebben en of saneren?

Wegenbouwbedrijven en zij die bouwgrond bouwrijp moeten maken hebben straks geen werk meer en gaan failliet. Voor hun geldt hetzelfde als voor de boeren. Hun materieel moet wel worden afbetaald – die kosten blijven lekker doordraaien, terwijl de machines stil blijven staan.

Ach van de week zag ik een deskundige die vertelde dat de hoeveelheden uiterst klein waren en verwaarloosbaar. Net als met de asbest, verwerk het niet in uw voedsel – niet lekker en niet gezond. Toen ik de beste man aanhoorde, dacht ook ik waar zijn we hier in Nederland toch mee bezig. We willen roomser zijn dan de paus. Aangezien ik in de verste generaties niets met het katholicisme heb, kan ik het beter benoemen als het lemminggevoel.

Het gevoel dat we ons met z’n allen als lemmingen de zee in neigen te storten. We helpen onze hele economie naar de gallemiezen. Alles komt zo stil te staan en stilstaan is achteruit gaan. Stilstaand water slaat dood.
Die lemmingen ook, maar het sprookje dat rond gaat dat ze massaal zelfmoord plegen is niet waar. Ze zoeken, als er teveel van hun zijn, andere leefgebieden en proberen daarbij de obstakels te overwinnen.

Wij hebben ook een beetje dat gevoel, wij moeten ook obstakels en problemen overwinnen. Er zullen oplossingen gevonden moeten worden. Maar andere leefgebieden hebben we echt niet. Nederland is zo groot als het is en zal weinig groter groeien.
Dus wat ik wil zeggen: mensen laten we niet als lemmingen in paniek raken – nergens voor nodig. Laten we ons hoofd er bij houden en realistische oplossingen zoeken en onszelf (onze economie) niet om zeep helpen.

Schrijver: catrinus
27 oktober 2019


Geplaatst in de categorie: economie

4.0 met 2 stemmen 143



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
a.de vries
Datum:
27 oktober 2019
weer zo'n actueel goed gesmeed verhaal; vergroot je (aantal) lezers; zij en jij verdienen het

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)