Snippers
Bij gebrek aan gezellige buiten praatjes even hardop denken.
In kleine stukjes, want uw aandachtsspanne is tegenwoordig beperkt, lees ik.
Hugo
Ik vind het niet zo erg dat Hugo de Jonge er vanavond niet bijstaat.
We mogen in deze tijd onze gezagsdragers natuurlijk niet wantrouwen, maar bij Hugo de Jonge en zijn bezwerende dictie, kromme zinnen en gebrek aan oogcontact staan mijn laatste haren regelmatig een stukje overeind. Ook tijdens interviews bij Een Vandaag.
Hij bevestigt en ontkent, geeft toe en trekt terug, belooft en draait weg. Alles in de beste katholieke traditie. Van Rutte slik ik de laatste weken zo’n beetje alles en die heeft toch ook een handje van geheugenverlies en onnavolgbaar zwenken..
Mijn aandacht wordt trouwens volledig opgeslokt door Irma de doventolk.
Wat een snelheid, wat een manueel, wat een expressie! Haar handen gaan als vlinders door de lucht, ze ballen zich, ontspannen, komen samen en laten los
Haar gezicht staat dan weer lief, boos, uitnodigend, waarschuwend, goedkeurend.
Door haar ben ik al een hele kei in de doventaal, zo af en toe draai ik zelfs het volume weg en verdomd het meeste snap ik.
Handen bij elkaar is; ‘Samen’, vinger op en neer is: ‘Nog niet naar buiten’, gebalde vuist is: ‘Doorzetten’. Nou, zie je wel, u kan het ook.
Maar dan nog kan ik van Hugo de Jonge geen chocola maken.
Leuk
Zoveel mensen en vooral mannen op tv die me ergeren en waarvan ik denk: ‘Jij bent zeker de leukste thuis?’ Opgewekt, alert, goed gebekt, geïnteresseerd in het onderwerp en de gesprekspartners aan tafel. Mannen die zouteloze bruggetjes naar het weer maken; ‘Buiten gelukkig geen wolkje aan de lucht, hè Gerrit?’
En die arme stijve hark van een Hiemstra die daar niks mee kan.
Herman de Schermman die nu iets soortgelijks bij ‘Het mes op tafel’ doet:
‘ En wat zijn uw bezigheden meneer van Splinteren?
‘ Ik ben tussen twee banen’
‘ Dus u bent Werkeloos’
‘ Nou mannen tientje in de pot’...
Leuk doen is niet identiek aan leuk zijn. Kijk maar naar mij.
Het publieke gezicht van veel mensen correspondeert zelden met hun privé gezicht. Buiten de deur charmant en blinkend
Binnen dor, horkerig en nauwelijks aanspreekbaar voor de huisgenoten. Ik herken het van mijlenver. Zonder mezelf een misantroop te noemen, (even gegoogled, want een moeilijk woord staat wel lekker belezen in zo’n stukje), heb ik een gezond wantrouwen ontwikkeld naar mijn medemens en de manier waarop die zich aan me voordoet. Dus die leuke gevatte man niet idealiseren dames, hij valt in het echt en bij u thuis bitter tegen.
Maar ook vrouwen wier fondanten buitenkant vaak een kern van gewapend beton verbergt. Maar dat is een onderwerp dat ik alleen met kousenvoeten ga betreden.
Lezen.
Ik had me er zoveel van voorgesteld maar ‘ik heb er de kracht niet voor’. Ja nieuws, columns, kleine brokjes werkelijkheid, maar geen rust genoeg om me in een groot verhaal te verliezen. De fictie speelt zich momenteel in onze hoofden af. En buiten, in de verpleeghuizen, op de IC’s, achter de cijfers, in de wereldsteden.
Het meesterwerk dat naast me op het tafeltje ligt is teveel.
De besognes van de hoofdpersonen te ver weg of de strekking lijkt weer op wat zich real time afspeelt.
Gevoel
Het vakantiegevoel van de eerste weken maakt bij mij snel plaats voor groeiende ongerustheid over hoe het leven er straks uitziet. Ik ben nog lang niet ingedaald in de 1,5 meter Nieuw Normale samenleving.
Mijn ‘guts’ vertelt me dat dit een radicale ommekeer gaat betekenen voor alle facetten van het leven zoals we dat kenden.
Er komt iets op ons af wat ik me nog nauwelijks concreet voor kan stellen. Woorden als tweede golf, economische melt down, armoede, sociale onrust. Veroorzaakt door het voortijdig loslaten van preventie onder druk van een bevolking die de isolatie, de dreiging van inkomensverlies en de ‘huidhonger’ niet meer kan verdragen. Economische belangen die op termijn gaan prevaleren boven gezondheidsinzichten en zorgcapaciteit.
Mijn hoofd zegt dat het allemaal wel mee zal vallen. Rutte kust ons straks wakker:
‘Dat was even een enge droom niet, mensen?
Nou jullie kunnen weer lekker drie keer zoenen hoor, voor 15 euro naar Barcelona hoppen en onbeperkt spareribs knagen in een vreetschuur. Veel plezier maar weer.
Vandaag horen we het, wie zal het zeggen.
21 april 2020
Corona
73
Geef je reactie op deze inzending: