Inloggen
voeg je column toe

Columns

Op vakantie

Weekje camping in augustus geboekt met de kinderen. Veel zin in! Een aantal feestende emoticons begeleiden het berichtje van een vriend. Ik pak de biografie die ik aan het lezen ben weer op, maar kom geen bladzijde verder. Het is inmiddels 30 jaar geleden dat ik met mijn ouders en oudere broer meeging op vakantie, maar de vakantieherinneringen stromen plots weer binnen.

Bepakt en bezakt is het eerste wat te binnen schiet. Een overdosis fel oranje begeleidt de herinneringen. Dat was begin jaren 80 een heel hippe kleur. Als eerste was de auto volgeladen. Inpakken van de kofferbak een secuur werk. Daarnaast was het aanhangwagentje volgeladen. Alles werd afgestreept in een keurig vakantieschriftje dat jaren werd gebruikt. We hadden werkelijk alles mee vroeger.

Om te beginnen een zespersoons bungalowtent. Daarbinnen kon je weer een tweede tent ophangen voor het achterste gedeelte. Dat bestond uit drie slaapkamers. In de kleur oranje. Geen opblaasmatrassen, maar dikke zwarte schuimmatrassen. Vier stuks. Uiteraard vier bijbehorende dikke slaapzakken.

Er werd veel bij de tent gegeten. Voor ons geen eenpansgerechten klaargemaakt op een enkele blauwe butaan gasfles. We hadden een complete uitklapbare veldkeuken mee. Met vier pitten en een ingebouwde afvoerbak met kraan. We hadden alleen geen chemisch toilet. Die kwam pas later toen mijn ouders een caravan kochten. Tegen die tijd sliep ik samen met mijn broer en later alleen toen hij niet meer mee wilde en ik nog mee moest, in een apart tentje. Daar moest uiteraard ook een plek voor worden ingeruimd.

Ook het dak van de auto en het dak van het aanhangwagentje waren volgeladen. Op het wagentje lagen de matrassen opgerold vier-op-een-rij. Dichtgevouwen met enorme oranje zeilen en vastgezet met een aantal spinnen, van die elastische netten met haken.
Één keer ging het fout en verloren we onderweg zo’n dikke zwarte schuimrubberen matras. Dat moet er voor de achterligger doodeng uit hebben gezien. Alsof er op de snelweg plotseling een enorme zwarte vuilnisbak je kant op komt gerold en gestuiterd. Gelukkig werden we er snel attent op gemaakt, zodat de matras een paar honderd meter terug uit de berm kon worden gevist. We verloren ook een keer een snorkel uit het open raam. Die hebben we nooit meer teruggezien. Ik weet niet wat je dan denkt als achterligger. Hee...een snorkel?!

Zo gingen we elk jaar als een soort halve circustent honderden kilometers rijden op weg naar onze bestemming. We begonnen in Nederland. Na een jaar of 5 gingen we naar België. Daarna naar Luxemburg en Duitsland. Gevolgd door Denemarken. Zo werd de cirkel van vakantiebestemmingen steeds verder uitgebreid. De laatste keer was in Tsjechië. Tegen de tijd dat de exotische landen in beeld kwamen, ging ik al niet meer mee.

Op de achterbank zaten mijn broer en ik op een stapel kussens waar anders geen plek voor was. Zodat je bijna je hoofd stootte tegen het dak van de auto. Onze voeten op een stapel schoenen met als gevolg dat je knieën half gevouwen zaten. En tussen ons in een enorme oranje koelbox met onze voorraad eten en drinken voor de eerste dag. De pakken appelsap en sinaasappelsap nog half bevroren omdat ze de dag van tevoren in de vriezer waren gelegd.

Door die enorme koelbox zaten we een beetje scheef samengeperst. Ongemak van knieën en hoofd had ik al genoemd. En zo gingen we elk jaar gewapend met ieder een flinke zak snoep op weg. Geen GoogleMaps of TomTom, maar een ouderwetse landkaart en een stratengids. Mijn pa ging de weg vragen als hij er echt niet meer uit kwam.

Tijd om de economie weer wat impuls te geven, dus iedereen lekker vakantie boeken in eigen land!

Schrijver: Bas Oosterlaken
2 juni 2020


Geplaatst in de categorie: vakantie

5.0 met 1 stemmen 123



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)