Inloggen
voeg je column toe

Columns

Wars van protocol

DIKKE KANS DAT WE TEN ONDER GAAN aan regeldruk. Waar je, zodra je er mee te maken krijgt, van schrikt. Overregulering klemt degenen die het al moeilijk genoeg hebben de strot dicht. Het voert de brave gezagsgetrouwe hendrik tot razernij. Het maakt gek van woede. Zelfs kabinetsleden gebruiken de retoriek: ‘wat is er aan de hand in dit rare kikkerland?’

Mensen verschansen zich achter eigentijdse gedragscodes en voeren competentiegevechten: ‘mijn collega is even elders, mijn collega is ziek-zwak-misselijk, mijn collega zit in vergadering, mijn collega is telefonisch in gesprek (...), mijn collega kan onder geen beding gestoord worden, kunt u morgen nogmaals met ons kantoor contact opnemen?’

Stroperige bureaucratie moet worden aangepakt, hoor je alom. U heeft het mis als u denkt dat het van onkruid zuiveren van regels de oplossing is. Dat is in het verleden geprobeerd en leverde een teleurstellend contrair resultaat op. Want we zijn in de veronderstelling dat ontregeling zich aan voorschriften moet houden. Misschien zijn geboden, verboden en na-, straf- en terugvorderingen als negatief gevolg van regelvrijheid nog moeilijker te formuleren en te handhaven dan de beproefde reglementen. Bulgarenfraudes en vervuilde Poolse adressenbestanden liggen op de loer...

Het tijdelijk offside verklaren van regels is in Helmond wel eens gedaan, met cultuursubsidies. Een behulpzame woordvoerder: ‘als de meerderheid in onze gemeenteraad het wil, dan voeren we het uit en het gebeurt ook nog met terugwerkende kracht en met opschortende werking’.

Lokale amateurpolitici proberen soms zetels in hun gemeenteraad te veroveren door toezeggingen over toegankelijkheid van ambtenaren. Een verademing, je betreedt de hal van ‘n stadhuis en ‘n medewerker (niet zo’n ING-gladjanus) neemt je klacht, je verzoek, je aanvraag direct in behandeling. Eerst de daden, de rest komt later. En daar zitten ze dan, de ABA’s, anti-bureaucratische ambtenaren die wars zijn van protocol: de Nieuwe Burgervriendelijkheid in hoogst eigen persoon. Experimenteel begonnen, in Amersfoort.

Ik denk dat het opleggen van een dwangbuis van gedragingen de medemens parten speelt. Als je het gevoel hebt dat je jezelf in de weg zit, dan maak je het jezelf moeilijk. Maar ja, we zijn onverbeterlijke kudde- en gewoontedieren.

Schrijver: Ton Mantoua
11 juli 2020


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.2 met 6 stemmen 71



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)