Inloggen
voeg je column toe

Columns

Bullebakken zijn helemaal geen betere leiders

De grote bek, het openbaar uitkafferen en het stellen van lastig haalbare doelstellingen door leiders, werkt niet beter. Sterker nog: na aanvankelijk opjagen en intimideren kunnen prestaties eventjes omhooggaan. Maar vrij snel daarna worden de kosten stukken hoger vanwege ziekteverzuim door stress en fouten in processen. Dat melden diverse hoogleraren op basis van grondig onderzoek in de Volkskrant vandaag. Zelfs beheerste dwang en prikkelende deadlines leverden in de gedane onderzoeken al schade op door ziekteverzuim. Al heel lang wist ik dat zeker. Maar stoerheid, de scherpe correcties en macho management waren ooit populair. Het risico om als watje getypeerd te worden was levensgroot. En dat wilde je niet.

Punt is dat in de afgelopen jaren op borrels en verjaardagen wel de machtswellust van sommige bazen met een zeker ontzag werden getypeerd. Maar bijna nooit werd een analyse gemaakt van de forse schade van een dergelijk gedrag door leidinggevenden. Hoewel ik bewaard ben gebleven voor openbare vernederingen of een grote bek in een achterafkamertje, weet ik ook van sluipende processen om mensen mentaal ‘een kopje kleiner’ te maken. Kleiner in ieder geval dan de bullebakken baas. Dat dan weer wel. Want alerter, geestiger en ideeënrijker zijn dan dit soort bazen kan de dood in jouw loopbaan pot betekenen. Heel vreemd dat je dan in je werk nergens meer voor gevraagd wordt en langzamerhand geïsoleerd raakt.

Zeker de tijdgeest is (gelukkig) op dit punt veranderd. We pikken de bullebakken niet meer. Ik kan helaas niet berekenen wat de slogan ‘van hard werken is nog nooit iemand doodgegaan’ de afgelopen zeg 70 jaar aan maatschappelijke en persoonlijke schade heeft opgeleverd door bullebak management.

Schrijver: Karel Jong
25 november 2022


Geplaatst in de categorie: actualiteit

5.0 met 5 stemmen 262



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Freek Berglust
Datum:
4 december 2022
Prima, dat leiderschap zo in de belangstelling staat. In NRC dit weekeinde een verhaal over Elon Musk. Hoe hij dictatoriaal nu Twitter bestiert. Alles lezende en gevoegd bij eigen ervaringen, blijf ik het eens dat lomp en verwoestend autoritair leiderschap geen voorwaarde voor succes hoeft te zijn. Voor mij blijft het verbazingwekkend dat de hardnekkige mythe van de blaffende leider, ook op gewoon niveau van afdelingschef of teamleider, die met misplaatste stoerheid en mentaal geweld zijn of haar club leidt. Met het gruwelijke misverstand, dat het alternatief is een watjescultuur of een zompige onderneming met dolgedraaide democratische besluitvorming in de processen.
Naam:
Lord Wanhoop
Datum:
27 november 2022
Het leidinggeven is op dit moment volop in discussie in kranten, radio en op televisie. Alsook het feit dat leiding geven in Nederland niet zo geweldig goed is ontwikkeld, ondanks boeken en cursussen. Mijn strikt persoonlijke kijk hierop? Lompheid, kleicultuur, opvoeding, onderwijs (individueel ontplooien), stoerheid als opvoedfactor (laat niet over je lopen) en de neiging om alles aan geld en materie te koppelen als factoren van succes.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)