Lief zijn voor Rutte in 2023

Dictatoren tolereren geen kritiek. Zij misbruiken hun macht om te voorkomen dat ze kritiek krijgen door middel van censuur, repressie, het gebruik van propaganda, het onderdrukken of liquideren van tegenstanders.
In democratieën daarentegen is kritiek een belangrijk onderdeel van de politieke debatcultuur. Regeringsleiders in democratieën kunnen kritiek verwachten; ze zijn gewend om zich te verdedigen tegen kritiek van andere partijen, media en burgerorganisaties. In een gezonde democratie is er ruimte voor verschillende meningen en ideeën. Kritiek kan helpen om te zorgen dat de regering verantwoording aflegt voor haar beslissingen en dat ze rekening houdt met de belangen van de gehele bevolking.

Ik noem enkel dictatoren, die uiteraard geen enkele kritiek duldden.
Mussolini, Duce van Italië tijdens de fascistische periode, vestigde een dictatuur die gekenmerkt werd door repressie en censuur.
Hitler, Führer van Duitsland tijdens de nazi-periode, vestigde een dictatuur waarbij kritiek werd onderdrukt en tegenstanders werden vervolgd en vermoord.
Mao Zedong, Roerganger van China tijdens de Culturele Revolutie, vestigde een dictatuur waarbij kritiek werd onderdrukt en tegenstanders werden vervolgd en gedood.
Ceaușescu, Conducator van Roemenië tijdens het communistische tijdperk, vestigde een dictatuur waarbij kritiek werd onderdrukt en tegenstanders werden vervolgd.
Kim Il-Sung, de Eeuwige President van de Republiek Noord-Korea, vestigde een dictatuur waarbij kritiek onmogelijk werd gemaakt en tegenstanders werden vervolgd en geëxecuteerd.

Het is de omgekeerde wereld dat regeringsleiders in democratieën zelf bedreigd worden, of het nu gaat om dreigementen b.v. via sociale media of fysieke bedreigingen. Bedreigingen van en geweld tegen regeringsleiders en politici in het algemeen zijn onacceptabel. Ik sluit niet uit dat te felle, onredelijke kritiek (b.v. in de Tweede Kamer) leidt tot dit soort excessen.
Met 16 oppositiepartijen in het Nederlandse parlement is het logisch dat ze zich gaan overschreeuwen in hun kritiek: ze willen per se gehoord worden. Dit kan leiden tot een sfeer van polarisatie en confrontatie.

Hoe kan er ruimte komen voor een open en eerlijk debat waarbij alle partijen de kans krijgen om hun standpunten en ideeën te verkondigen? Door middel van échte debatten in het parlement (zonder standpunten vooraf met partijdiscipline) of door het organiseren van ronde tafelgesprekken waarbij partijen met elkaar in gesprek kunnen gaan zonder holle retoriek.
Een premier als Marc Rutte zou meer gewaardeerd moeten worden om wat hij heeft bereikt in 10 of 12 jaar dan om wat er mis gegaan is.

De prestaties van een premier in de loop van zijn of haar periode zouden op waarde geschat moeten worden, in plaats van te focussen op wat er mis is gegaan. Een premier heeft te maken met vele uitdagingen en beslissingen die moeten worden genomen.
Een premier heeft een beperkte macht en is afhankelijk van andere partijen om beleid te kunnen implementeren. Dit betekent dat sommige dingen die niet zijn gelukt, niet volledig de schuld zijn van de premier.
Misschien is juist de Tweede Kamer wel debet aan mislukkingen omdat er veel te veel moties worden ingediend en aangenomen. Als een motie wordt aangenomen, betekent dit dat de regering gehouden is om deze uit te voeren. De uitvoering blijkt vaak een onmogelijke opdracht voor de uitvoerende instanties.

Nu er zo veel kritiek is op het kabinet Rutte IV, is het verwonderlijk dat er nog politici worden gevonden die de kar willen trekken. Ze worden van alle kanten aangevallen en bedreigd en kunnen het in de ogen van de oppervlakkige kijker of lezer niet goed doen.
Politici die hun verantwoordelijkheid nemen moeten vaak moeilijke beslissingen nemen die niet altijd populair zijn. Dit kan leiden tot kritiek en soms ook tot bedreigingen of andere vormen van agressie.
Desondanks blijven veel mensen zich inzetten voor de politiek, omdat ze geloven in de kracht van democratie en de mogelijkheid om positieve veranderingen teweeg te brengen. Veel politici zijn gemotiveerd om te werken aan een betere toekomst voor hun gemeenschap of voor het land en zijn bereid om de uitdagingen van het politieke leiderschap aan te gaan. Natuurlijk: ook politieke leiders zijn mensen die net als ieder ander soms fouten maken.

Mijn wens is dat de Nederlandse politiek in 2023 milder en zakelijker zal zijn. Het is belangrijk om te zorgen voor een gezonde en respectvolle politieke debatcultuur, waarbij partijen in staat zijn om hun standpunten en ideeën te verkondigen zonder dat dit leidt tot polarisatie of agressie.

De premier blijven beoordelen op zijn doen en laten in het hier en nu lijkt me een goed voornemen voor alle criticasters in 2023.

Dictatuur democratie debatcultuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.4 met 13 stemmen 33