Inloggen
voeg je column toe

Columns

Therapie

Wat zeker enkele van de geachte lezers niet zullen hebben verwacht na mijn afscheid van onze sites in september 2019 (ik zeer zeker niet, met de hand op mijn hart) is de volgende aankondiging: ik keer (tijdelijk?) weer terug als schrijver van korte verhalen en misschien ook gedichten; zie het maar als een doorstart. Ik stel me zo voor, dat er wellicht bij u reacties kunnen ontstaan in de geest van: <dat heb ik al een poosje voorvoeld, via: nee hé, niet weer en dat voor de tweede keer tot aan: zandzakken voor de deur!>. De door mij gekozen kop duidt al enigszins op de aanleiding tot de door mij nog niet in vol vertrouwen genomen stap, maar het zou flauw zijn op het laatste moment een naar mij uitgestoken helpende hand te weigeren. Daartoe is het, voor een beter inzicht in de situatie helaas nodig in het kort de geschiedenis van de afgelopen ruim drie jaar met U te delen, anders wordt het een spinnenweb waarin de spin zelf verstrikt zal raken - (in de natuur onmogelijk: de spin weeft de draden waarop zij loopt apart naast de kleef-vangdraad).

Ik zal u even een kort inzicht geven over de aanleiding van deze doorstart. Naast mijn reeds bestaande ongemakken zoals hartfalen, slijtage in botten en gewrichten en een verbluffend snelle aftakeling van het korte termijngeheugen is de achteruitgang van mijn gezichtswaarneming voor mij zeer verontrustend. Ik ben nauwelijks in staat om iets op papier te zetten omdat mijn ogen een balpenstreep nog maar nauwelijks waarnemen. Tekenen is alleen nog maar mogelijk met houtskool of dikke viltstift. Lezen lukt niet meer zonder hulp van een sterke loep. Zo zijn er in korte tijd steeds meer bezigheden weggevallen en hield ik op het laatst steeds meer tijd over om na te denken, hetgeen bij personen in mijn directe leefomgeving niet onopgemerkt bleef. Ik kon soms geruime tijd apathisch in de leegte staren en voelde ik me neerslachtig en nutteloos. Het was ten slotte de cardioloog die mijn huisarts hiervan op de hoogte stelde. Korte tijd later hadden mijn echtgenote en ik een gesprek met een psychisch geschoolde therapeute die ouderen periodiek begeleidt.

In een met haar onlangs gevoerd openhartig gesprek gaf ik te kennen, dat ik door mijn visuele beperking o.a. in 2019, na 15 jaar te hebben geschreven, deze activiteit node heb moeten staken. Nog maar korte tijd geleden plaatste ik een reactie onder een hartenkreet van Gabriëla Mommers (waarbij ik het presteerde om het gereedschap ‘beitel’ met een lange ij te tikken – slordig!). Tot mijn niet geringe verbazing en grote vreugde reageerde naast Gabriëla ook Karel de Jong en dat voelde goed. Toen ik dit feit bij de therapeute had benoemd en aangaf, dat de omslachtige totstandkoming van de tekst van deze gedachtewisseling mij na korte irritatie had opgebeurd, was het lek min of meer boven water. De aan het langzame tempo en de ontelbare correcties bestede tijd was nuttig en voelde de feedback van personen van de site als een warme douche. De therapeute stelde voor te overwegen of het voor mij een afleiding zou kunnen vormen door zo af en toe weer eens een inzending te plaatsen; de voldoening nuttig bezig te zijn geweest zou het visuele ongemak wellicht kunnen overtroeven.

Ik ben me er terdege van bewust, dat het omschrijven van “Ouderdom komt met gebreken” zoals in bovenstaande drie alinea’s weinig met poëzie heeft te maken en dat het niet prettig leest. Daarvoor bied ik u mijn excuus aan. Ik heb het intrappen van deze open deur alleen maar willen gebruiken om te laten doorschemeren, dat ik het schrijven op onze mooie sites steeds meer was gaan missen dan ik me zelf wilde toestaan. Eventueel volgende inzendingen gaan weer over alledaagse onderwerpen of zijn wellicht fictieve creaties. De frequentie van mijn inzendingen zal laag zijn. Ik hoop in april a.s. 88 jaar oud te worden en heb in mijn beleving nog alle tijd. Hoop doet leven, toch?

Schrijver: Günter Schulz
2 februari 2023


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.8 met 14 stemmen aantal keer bekeken 471

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Karel Jong, 2 jaar geleden
Gunter is uiteraard zeer welkom op deze site met zijn bewogen en uitgebalanceerde stukken, waarin ook een flinke dosis zelfspot en relativering zit. Dat is bij schrijvers soms een beetje zoek. Ook ik trap te vaak in de valkuil van heilige verontwaardiging en azijn pisserij. Ten aanzien van de politiek echter, kan helaas niet genoeg betoogd worden, dat het achterstallige onderhoud van de achtereenvolgende kabinetten zo langzamerhand niet meer te overzien lijkt. Maar dit terzijde. Gunter, blijf hier komen en adviseer ons in deze zeer onrustige tijden.
Redactie, 2 jaar geleden
Heel leuk om weer eens iets van je te lezen, Günther!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)