Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Bij mijn jongste broer in Londen

Mijn jongste broer Gustaaf was in Apeldoorn cum laude geslaagd voor een opleiding, waarmee hij in kledingzaken kon gaan werken. Zijn eerste baan was meteen in hartje Londen in een uiterst chique herenzaak. Hij woonde een jaar in Londen, maar het kan ook minder zijn. In ieder geval heb ik hem daar op een gegeven moment opgezocht. Ik reisde zo goedkoop mogelijk en via een schimmige, Belgische luchthaven. Het vliegtuigje was misschien vijftien meter lang en de piloot had zich verslapen. Eenmaal in de lucht wiebelden we alle kanten op en het is een wonder dat we Engeland bereikt hebben. Ik trof Gustaaf ergens op Trafalgar Square of zo en we doken meteen een uiterst chique, kolossale drinkgelegenheid binnen. In Engeland drinken ze literpinten en dat stond me wel aan.

Gustaaf huurde een kamer aan de overkant van de Thames en daar gingen we met een dubbeldekker naartoe. Even lopen langs typisch Engelse huizen en toen waren we er. We keken naar het BBC-nieuws en 's avonds kwam ik de Schotse bovenbuurvrouw tegen, die mij op haar Schots vriendelijk groette, terwijl ik als versteend naar haar lange bloes met een zichtbare slip keek. De testosteron gierde extra woest door mijn hunkerende lijf. 's Morgens aten we Cornflakes met melk en dronken we koffie of thee. Gelijk weer BBC-nieuws. Gustaaf ging naar zijn werk en ik struinde de straten af op zoek naar waardevolle historie. Ik bezocht de mummies en het handschrift van Rabindranath Tagore in het British Museum en het voormalige woonhuis van Charles Dickens, wat mij enorm boeide.

Op een vrije dag van Gustaaf gingen we samen naar Hampstead, waar we het vroegere woonhuis van de romantische dichter John Keats bezochten. Dat was voor mij de tweede keer. Ik ging er in de kelder naar de WC en dat maakte het je-thuis-eigen-maken compleet. Ik had zijn verzamelde werk daar al eens aangeschaft en we zaten achter in de tuin op een bank te genieten van de zon en de weelderige tuin. Ik voelde me er zo thuis, dat ik me een reïncarnatie van een bekende uit John's omgeving ging voelen. Om me nu meteen een reïncarnatie van John Keats te wanen, vond ik nog iets te vroeg. Daarna slenterden we een hoge berg op om het graf van Karl Marx te bezichtigen, maar dat ging niet door, want het was sluitingstijd en enkele pikzwart geklede punkers glipten nog net uit de hekken weg.

Op een avond gingen we naar een groot dansfeest met de rijksten van Londen, zo leek het wel. Ik bestelde meteen een hele fles witte wijn en daar betaalde ik echt grof voor. Ik had 'two glasses' verward met 'a bottle' of wine. Mijn broer wist de fles nog om te ruilen. Ik danste met een supersexy jongedame uit Brazilië en ik geloofde mijn ogen niet. Verder is het dan ook niet gegaan.

Ik ben niet via België teruggekeerd, dat weet ik zeker, maar hoe dan wel, dat is uit mijn geheugen gewist. Bij een eerder bezoek ging ik met een boot naar Rotterdam, misschien daarna ook wel, maar het kan net zo goed zwemmend zijn geweest of zelf vliegend, wat ik in mijn dromen vaak doe. Gustaaf ging na Londen naar Düsseldorf, waar ik nooit geweest ben. Hij schreef over een uitermate vervelende en strenge hospita. Daarna is hij pardoes uit de kledingbranche gestapt.

Schrijver: Joanan Rutgers, 8 oktober 2015


Geplaatst in de categorie: geschiedenis

4.3 met 3 stemmen 901



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)