Wind en storm (deel 2)
Bij je leven zit geen beschrijving, bijsluiter of op zijn minst een papiertje hoe je het beste om kunt gaan met moeilijke, zeer moeilijke maar zeer zeker ook mooie, zeer mooie en prachtige dingen.
Nou weet ik wel dat er eigenlijk zelden over mooie dingen gepraat wordt, ook weet ik dat de ellende van een ander altijd " zo lekker leest" daar doe ik dan ook best aan mee...moet ik bekennen.
En toch: toch he, is het vaak lastig om OM te gaan met bekentenissen van vrienden die er niet om liegen, net zo goed als het moeilijk is om ( zeker als je geen fysieke vechter bent) je mond te houden. Soms bij de ellende van een ander, die je niet zo graag mag heb ik zoiets van lekker- puh. Verdiende loon, maar aan de andere kant zit ik gewoonlijk zo niet in elkaar.
En dus: beperkt ik me tot de leuke dingen die me in grote getale overkomen, tenslotte worden we met rot- nieuws al helemaal gehersenspoeld en zit niemand erop te wachten. Maar ik kan al opknappen van een bak koffie die voor me wordt neergezet, van een aai over mijn hoofd, als ik echt wakker moet worden, van een glimlach van verstandhouding als ik eventjes opzij kijk naar mijn eega, van een knipoog van een vriend die aankomt, ook al voor mijn beroemde koffie.
Oke, het regent en 't wordt donker buiten, er zijn mensen die me niet leuk vinden en er zijn mensen die van me houden, om wie- en wat ik ben. En weet je: daar trek ik me in lastige tijden dan aan op, daar kan ik op leunen, steunen en om raad vragen, enig idee hoeveel dat waard is? Nou IK weet het wel.
En al is mijn leven een rollercoaster, toch zijn er mensen die me door de dagen, en weken trekken en DAAR doe ik het voor inclusief de glimlach.
Wordt vervolgd
Geplaatst in de categorie: filosofie
we lopen allemaal in diezelfde regen, tegen de wind in, onze zaakjes bij elkaar te houden, hoe prachtig we ons soms ook kunnen opkrikken, meestal dankzij de steun van anderen