Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Fotogalerie (3)

Foto 1:
Achter op de zwart-wit-foto staat 'Feb. 1966 Bedumer Foto- en Kinohandel'. Ik was negen maanden jong en ik lag op een wollen kleedje. Mijn ogen keken helder de wereld in, naar de lens. Een klein mannetje met zo'n kriebelbroekje met aangenaaide bretels, die op de achterkant met een knoopje vast gingen. Ik droeg duidelijk nog een luier, want zo'n dikke kont heb ik echt niet van mezelf. Ik weet dat ik in mijn tienerjaren, tijdens een tekencursus, deze foto heb nagetekend.

Foto 2:
Mijn oudste broer Addy en ik staan te showen met onze ontblote bovenlichamen, beiden met lang haar in de nek. Ik draag mijn pyamatruitje rond mijn heupen, waardoor ik mijzelf een Indiaanse krijger waan. De locatie is de huiskamer van slagerij Zeldenrust aan de Voorstraat in Kollum. Achter ons staat een ouderwetse televisie, waarop wij de avonturen van Sandokan bekeken. De gordijnen zijn foeilelijk en schreeuwend. In diezelfde hoek zei heit ooit tegen mij, dat ik later net zulke behaarde armen als hem zou krijgen. Dat is uitgekomen.

Foto 3:
Een klassenfoto van de Paul Krugerschool in Coevorden. Ik sta tussen mijn vriend Albert en mijn vijand, wiens naam ik me niet herinner, maar zijn arrogante blik is typerend. Ik zie de milde Wiebe, die een straat verder op woonde. Ik zie Jan-Peter, ook een vriend, die graag voetbalde. Ik zie de stoere jongen, die later op de Mavo als één van de eersten volop rookte. Ik zie Aaffientje Klingenberg, op wie ik heimelijk verliefd was en die de oorzaak van mijn eerste (liefdes)gedicht was. Ik had al een goede smaak. Toch was het de mollige Ellen, op de voorgrond zittend, die mij tongzoenen leerde en mij later bont en blauw trapte. De knappe Ellis zit er ook en een heel knap meisje met insteekslofjes. Nu ik ze zie herken ik ze weer. Ik vond dat niet echt bij zo'n knap meisje passen. En ik zie nog een vriend.

Foto 4:
Er staat onder 'Met vacantie in Bilthoven 1969'. Ik was toen vier jaar en ik herinner het mij nog vaag. Samen met mijn even oude neef Johan hingen we als jonge aapjes aan een ijzeren stang. Dat vonden we een stoere pose. Onze kippenborsten zweefden een tijd door de lucht. Ik voel nog die koude tegels onder mijn voeten. Het lijkt op een zwembad met primitief kindervertier. Toen mijn vader jaren later een foto-album van mijn neefs familie bekeek, zei hij 'En wie is dat?'. Het bleek een zeer dikke Johan te zijn, dik van het veelvuldig zakelijk uit eten gaan, terwijl hij vroeger zo slank was en dacht dat hij een lintworm had.

Foto 5:
Ik zit met mijn jongste broer Gustaaf en onze witte poedel Pedro in de voortuin van de gereformeerde pastorie in Coevorden. Ik houd Pedro stevig vast. God, wat was ik dol op die hond! Op een kwade dag kwam dominee Gert Snel aan de voordeur en glipte Pedro naar buiten. Hij was die vrijheid niet gewend en hij draafde als een wild paard over het grasveld, totdat hij de autoweg op rende en een auto hem schepte. Even later lag hij dood in zijn mand. Ik was zielsverdrietig en ik heb die dominee Snel nog lang gehaat.

Foto 6:
Ik zit samen met Gustaaf aan een tafeltje met een brandende, witte kaars, één gele tulp en een schaal met lekkere hapjes. Een familiefeestje. Ik kijk depressief, wat ik ook was, en ik drink een cola-rum, lange tijd mijn favoriete drankje, met een ijsklontje en een schijfje citroen natuurlijk. Het was ergens in de provincie Groningen en ik ben nog naar het treinstation gelopen, waar ik speelde met het idee om voor een trein te springen, zo down voelde ik me. Terug ging ik weer aan de cola-rum. Achter ons staat een knappe, zwartharige nicht, die mij diep beschouwde, weet ik nog. Ik snap heel goed, waarom men vroeger vaak met nichten trouwde. Bloedverwantschap en sneller begrip vormend. Ze leek op een Franse actrice.

Foto 7:
Genomen tijdens het feestmaal in een Chinees restaurant in Leeuwarden, ter ere van de trouwerij van mijn neef Johan met de Marokkaanse, Franse Khadija, die toen hoogzwanger was en flinke, mierzoete melkfabrieken had. Ik zit er naast mijn vriendin Monique H., die er beeldschoon uit ziet, zo met haar lange, zwarte vlecht en haar hoogst aantrekkelijke zigeunerinnenuitstraling. Ik draag een witte, zijden bloes en mijn haar glimt van de gel. Monique kon heel beschermend zijn en ze vree als geen ander, heel intens. Daarna is het overigens al vrij snel mis gegaan.

Foto 8:
Het verbaast me dat ik er een foto van heb. De locatie is een grasveld bij een zwembad in Paray-le-Monial. Naast mij ligt mijn eerste, echte geliefde Judith K., die een roze badpak draagt en een roze knoedeltje in haar haren. Mijn lichaam is duidelijk groter dan haar lichaam en ik draag een zonnebril en destijds steevast een sigaret tussen mijn wijs- en middelvinger. We spelen man en vrouw lijkt het wel. Door het opgetrokken rechterbeen van Judith kan ik niets goed bekijken. Niet volop beminde vrouwen blijven altijd in mannen rond spoken. Een belofte, die niet is ingelost.

Foto 9:
De foto toont een kortstondige vriendin, Hanneke M., in Egypte, ik meen Caïro. Ze studeerde literatuur aan de Universiteit van Utrecht en in haar huurkamer in Utrecht-Lunetten kreeg ik deze foto van haar. Ik was verliefd op haar en achter de pastorie in Voorthuizen heeft ze met mij getongzoend, terwijl ze verloofd was. Lange tijd dacht ik dat ze nog voor mij zou kiezen. Zo lichtgeraakt ben ik nu eenmaal en zo gepassioneerd. Ze draagt een pas gewassen witte jurk met grote, lichtgele stippen. Haar schoonheid verblindde me. Ze was jarenlang stewardess bij de KLM. Nu is ze moeder en werkt ze voor een kinderboekenuitgeverij. Haar verloofde van destijds is inderdaad haar man geworden, overigens een lid uit de Utrechtse dichtersgroep, waar ik ook bij hoorde. Peter du G. publiceerde in De Revisor en hij gaf tenminste één dichtbundel op niveau uit.

Foto 10:
Ik zit bij een kapper in Istanbul. We hebben een rondreis door Oost-Turkije achter de rug en ik laat mijn baard en snor scheren. Op Turkse wijze en dat is incluis koffie en heel veel hoffelijkheden. Het is bijna een feest te noemen. Er staan ook drie reisvrienden op. Ik geniet na van de indrukwekkende en prachtige reis door het natuurschone Turkije. De kapper scheert mij gladder dan ikzelf ooit kan. Hij masseert mijn hoofdhuid en ik begin te tintelen van de aandacht. Ook een manier van high worden. Tenslotte doet hij geurige gel in mijn haren en smeert hij lekkere citroen after shave op mijn gezicht. Ik voel me als herboren.

Schrijver: Joanan Rutgers, 7 maart 2016


Geplaatst in de categorie: fotografie

4.5 met 2 stemmen 117



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)