Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Er was een tijd....

Er was ooit een tijd, dat sprookjes zo begonnen, ook was er een tijd dat de ene mens de ander hielp. Er was een tijd, dat er geen acties op touw gezet hoefde te worden, om respect af te dwingen, want respect, dat was er gewoon. Er was een tijd, dat men ouderen voorrang gaf, tevens was er een tijd, dat diezelfde ouderen met grote regelmaat nagelopen werden door hun kroost, dat wás me toch een tijd.

Er was een tijd, dat men oplette voor elkaar, dat men opstond voor elkaar, dat men de handen ineensloeg, alweer voor elkaar, zonder winstbejag, zonder het opzetten van stichtingen, zonder grote biljetten met oproepen als van: vrijwilligers gezocht om de ouderen een uurtje voor te lezen.

Er was een tijd, dat dit allemaal niet geopperd hoefde te worden, echt waar, die tijd was er, geloof het of niet. Die tijd, hebben wíj nog meegemaakt, die tijd hebben wíj genoten, die tijd, daar mag men in deze tijd best jaloers op zijn.

Subsidieloos, vrijwilligers-loos, tijdloos, er was een tijd, dat de sprookjes niet het alleen recht op die zin hadden, maar de mensheid deed het ook, toen.

Er was een tijd, voltooid verleden tijd, zo jammer. Zo intens jammer.

Schrijver: An Terlouw, 10 juli 2016


Geplaatst in de categorie: tijd

3.2 met 6 stemmen 306



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
10 juli 2016
Niet teveel somberen, An, want tegenwoordig zijn er nog steeds kanjers van mensen, die zich onbaatzuchtig inzetten voor het heil van hun medemensen! Al zijn ze in de minderheid, ze zijn er wel degelijk en ze groeien gestaag, ondanks de ordinaire kapitalismeplaag! Ze werken vaak onzichtbaar, maar ze zijn er nog net zoveel als tijdens jouw vroegere droomtijd. Je mag dus je zogenaamde 'voltooid verleden tijd' omwisselen voor een onvoltooid tegenwoordige tijd!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)