Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Lichtfabriek

De situatie met de huisbaas begon uit de hand te lopen. De kamer was duur. Ik had weinig te besteden, en ik had er totaal geen privacy. Zodra ik beter was, besloot ik per direct de huur op te zeggen. Hij reageerde chagrijnig, maar stemde uiteindelijk toch in, en hij gaf me het sleutelgeld terug, want dat had ik nog te goed.
Mijn zes jaar oudere vriendin woonde in een kraakpand en ze zei dat ik bij haar in kon trekken. Ik had niet veel spullen om mee te nemen, schoolboeken, kleren, een tafeltje en een bed.
Ze kwam ze met een bakfiets halen om de spullen naar het kraakpand te brengen.
Het kraakpand was een oude verlaten fabriek, er was niet veel luxe, er woonden zeker veertig krakers, van wie de meeste werkeloos waren en er een alternatief leven op na hielden. Mijn oudere vriendin woonde apart van de rest in een uithoek van de gekraakte fabriek, naast haar kamer was een klein gehavend kantoorkamertje waar mijn bed, mijn tafeltje en kleren en boeken naar toe werden gebracht. Mijn vriendin had ook niet veel spullen; naast haar bed stonden dozen met tweedehandsboeken, en een zevental lege wijnflessen die dienst deden als kaarsenkandelaars.
Na een langdurige vrijpartij van twee dagen en twee nachten in haar gammele bed, besloot ik eens in de dozen met boeken te gaan zoeken.
Na twee dozen doorgezocht te hebben stuitte ik op een doos met tweedehandsboeken van Nederlandse schrijvers. Gerard Reve, Louis Couperus, Jan Wolkers, W.F. Hermans. Ik bekeek de boeken nauwkeurig en besloot een boek uit te zoeken om te lezen. Ik had een korte vakantie van school, ik had al mijn huiswerk al gemaakt. Het boek dat ik had uitgezocht was:
“De berg van licht” geschreven door Louis Couperus. De berg van licht was de troon van de zonnegod.
Het kostte me weinig moeite om in het verhaal te komen. Terwijl ik in bed lag bracht mijn vriendin mij een bordje muesli, in het boek las ik over eetfestijnen met allerlei smakelijk omschreven lekkernijen en genietende feestgangers.
In het kraakpand kostte me het moeite om de wc te vinden door de lange verwaarloosde gangen van de verlaten fabriek. In het boek liep ik door allerlei rijk ingerichte zalen in paleizen. De weelde van de verzorgde en flamboyante schrijfstijl van Louis Couperus werkte als zoete honing voor mijn ziel. Ik voelde me als een kolibrie die nipte aan het fladderende paradijs. Mijn vriendin en ik genoten van eenvoudige spijzen en ingewikkelde liefde.
Mijn geestesoog genoot van de avonturen van Bassianus, keizer en priester. Hij was zonnepriester, omdat men geloofde dat de Zonnegod Helegabalus in hem geïncarneerd was. Ik was een eenvoudige scholier omdat ik geloofde dat de heilige kater van de maannacht in mij geïncarneerd was.
De smaakvolle streekproducten van de markt, de liefdesavonden bij kaarslicht, in de lichtfabriek en in de paleizen, alles kwam tot leven door het lezen en het leven, tijdens deze korte vakantie.
Het kraakpand werd door mij de lichtfabriek genoemd. Toen ik er drie dagen was kreeg ik door dat de bewoners in twee groepen waren verdeeld.
Een groep sociaal bewogen krakers met een alternatieve levenswijze en allerlei sociale idealen, en een groep anarchisten, hedonisten, die goedkoop wilden wonen om er zelf voordeel bij te hebben. In beide groepen zaten intelligente mensen, zo bleek al snel toen ik met ze sprak.
Er was de laatste tijd spanning tussen de twee groepen ontstaan en mijn vriendin was de enige kraakster die met leden van beide groepen omging.
Er werd zelfs een muur gebouwd in het midden van de fabriek om het gebouw in twee afzonderlijke gedeelten te verdelen. Er werd ruzie gemaakt, er werden streken uitgehaald. Al spoedig kreeg ik het gevoel dat dit niet de ideale plek was om te wonen wanneer ik na de vakantie weer naar school moest. Mijn vriendin was een bindmiddel tussen twee tegenover elkaar staande groepen, ze nam die taak heel serieus. Ze was er dag en nacht mee bezig. Het kwam ons liefdesleven niet ten goede. Drie dagen nadat ik “De berg van licht” van Louis Couperus had uitgelezen, brak de pleuris uit in het kraakpand. Er ontstonden vechtpartijen, mijn vriendin begon te krijsen, ik werd uitgescholden terwijl ik er niets mee te maken had.
Ik haalde mijn fiets uit het fietsenhok en ik vertrok. In allerijl trok ik bij een vriend in, waar ik een aantal nachten op de bank kon slapen totdat ik een andere kamer had gevonden.
Mijn vriendin bleef in de lichtfabriek wonen, om te bemiddelen tussen twee groepen krakers. Wanneer ze tijd had schreef ze mij korte erotische brieven, over hoe ze had genoten van ons liefdesavontuur, en hoe belangrijk het voor haar was dat ze kon blijven bemiddelen.

Ik had er geen tijd meer voor, mijn geestesoog had in het huis van de vriend waar ik logeerde een nieuw boek ontdekt. “Narziss en Goldmund“ geschreven door Hermann Hesse.
Het verhaal over de confrontatie van de intellectuele asceet Narziss en de artistieke gevoelsmens Goldmund speelde zich af in de middeleeuwen. Ik vond het heerlijk om terug te gaan naar die tijd en deze avonturen al lezend mee te beleven.

Mijn vriendin bleef mij liefdesbrieven schrijven, maar ze leken mij onbeholpen in vergelijking met de meeslepende verhaaltrant van de schrijver van dit boek. Toen ik het boek helemaal uit had, was ik mijn vriendin en haar prikkelende briefjes met idealen nog niet vergeten, maar ik zag haar maatschappijkritische opmerkingen voortaan anders. Ik vond ze minder belangrijk dan voorheen. Ik moest iets anders gaan doen, mijn horizon breder maken.

Ik kocht een tekenschrift en begon gezichten te tekenen. Gezichten uit de duisternis en gezichten uit het licht. Ik speurde in de kranten naar advertenties van mensen die een kamer verhuurden. Mijn oog viel op deze advertentie in een landelijk dagblad: “Journaliste, met veel levenservaring, heeft een kamer te huur voor een jonge vrijgezelle man.” Er stond een telefoonnummer bij. Ik nam mij voor om de volgende dag te bellen.

Schrijver: Bjarne Gosse, 20 augustus 2016


Geplaatst in de categorie: verhuizen

4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 529

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)