Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Ze weet het niet meer

Hij wil niet meer, mankeert van alles wat, zit er doorheen, is overspannen, zit in een depressie en praat over dood. Hij kan niet meer, is moe, levensmoe of gewoon moe, dat meldt de historie niet. Hij ziet er niet uit, ik bedoel, hij ziet er slecht uit, loopt met de dood in zijn schoenen, vermits hij de moeite neemt die aan te trekken, want het komt voor dat ie gewoon op zijn sokken of blote voeten naar buiten loopt.

Te moe om wat aan zijn voeten te doen, te moe om een jas of vest te pakken en te depressief om de zon te zien schijnen en zij? Zij weet het niet meer...in een relatie is het doorgaans zo dat, als híj iets mankeert, zíj de (stoute?) schoenen aantrekt.

Maar wanneer ze nu zegt, trek je schoenen even aan, kijkt hij haar aan en loopt barrevoets naar buiten. Ze kan hem niet meer bereiken. Onbereikbaar, machteloos niet meer wetend wat te doen, te zeggen of te adviseren, gaat ze de deur uit, niet wetend wat aan te treffen als ze terugkomt.

En weet je: aan alle kanten is hulp aangeboden, maar hij redt het zelf wel, machteloos, redeloos en hulpeloos. Hij is ziek, maar beseft het niet. En zij, zij leeft dag en nacht met angst.

Schrijver: An Terlouw, 18 september 2016


Geplaatst in de categorie: ziekte

2.7 met 3 stemmen 58



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)