Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

december 1984 4

De enige troost die Maarten W. in de gevangenis had, waren de gedichten van Toon Hermans uit de bundel “Liggen in ‘t gras”, die hij van Jan Boter had gekregen. Bjarne had beloofd om Maarten te bezoeken, maar het was er nog niet van gekomen.

Terwijl de herfst zijn laatste stokpaardjes liet zien met windvlagen en regen en Bjarne in een diepe herfstslaap verkeerde, werd Bjarne Gosse overvallen door een natte droom die door niets anders veroorzaakt kon worden dan door de ontwapenende glimlach van Gianluigi. Een gelukzalige glimlach die op de reclameborden van de stad was te bewonderen.

Nooit zou Bjarne in de gelegenheid komen om de dure kledij te dragen waarvoor zijn Italiaanse vriend reclame maakte. Het kledingmerk waarmee hij furore maakte paste geenszins in zijn bestudeerde budget. Naakt in zijn bed had zijn onderbewustzijn Bjarne wakker geschud en een lozing veroorzaakt. Het was niet het prangende zaad van de liefde geweest, waardoor Bjarne Gosse een vochtige plek tussen zijn benen voelde. Het onderbewuste zaad van de onschuld had zich doen gelden in de rivier die vriendschap voor Bjarne leek. Hij had aan Kees gedacht, maar Gianluigi had hem overvallen met zijn brutale geflirt en ondubbelzinnige opmerkingen over zijn bescheiden lichaamskenmerken. Hij had zelf een beetje moeten lachen, waarbij Bjarne zich ongemakkelijk had gevoeld omdat alles aan zijn schoonheid leek te kloppen. Verheugd was Bjarne wel dat Gianluigi hem ook aantrekkelijk vond. Toch wist hij dat het waarschijnlijk iets tijdelijks was. Er hing imposanter manlijk schoon aan zijn lippen. Hij zou zo weer naar een ander gaan. Gianluigi kon iedereen krijgen met zijn ontwapenende glimlach en dan had Bjarne Gosse het nakijken.

Er was nu ook een reclame voor de televisie met Gianluigi in een uitmuntende hoofdrol. Hij had een natuurlijke flair om dure kleren te dragen, maar in de natte droom van Bjarne Gosse ging hij getooid in zijn geboortekostuum. Als een Italiaanse indiaan in de blote erotiek velden had Gianluigi zijn onderbewustzijn overmeesterd en een lozing veroorzaakt die Bjarne Gosse waarschijnlijk liever ten bate van de bescheiden dichtende Kees Broodakker had gehad.

Waarschijnlijk was Bjarne te verlegen om een fulltime model te worden. Hij werd soms gevraagd door kunstenaars om model te staan voor een biefstuk, een witlof-salade en een fles wijn. Er had weleens een bekende fotograaf aan zijn deur geklopt voor erotische foto’s, maar daar had Bjarne Gosse volmondig nee tegen gezegd. Dure kleren stonden hem niet. Zijn schoonheid was niet zo verfijnd als die van de Italiaanse Gianluigi.

Misschien was het beter geweest wanneer zijn natte droom was veroorzaakt door de liefde die hij voelde voor Kees Broodakker. Dan was de lozing waarachtiger geweest. Nu gaf het Bjarne een leeg gevoel, omdat hij wist dat Gianluigi onbereikbaar was voor de werkelijke liefde. Hij gebruikte mensen voor zijn eigen geluk.

Het had geen zin meer om te proberen de slaap te hervatten. Zijn gedachten hadden hem helder gemaakt, klaar om op te staan. Bjarne Gosse ging naar de badkamer om zijn tanden te poetsen en zijn gezicht te wassen.

In de gang werd Bjarne begroet door Frits, die Emma niet leek te missen. Bjarne gaf hem zijn kattenontbijt en ging naar de brievenbus om de ochtendkrant op te halen. Er lag naast de ochtendkrant ook een brief op de mat. Een brief van Kees Broodakker die hij vliegensvlug openmaakte om met grote nieuwsgierigheid te lezen. Een gedicht. Eindelijk weer een gedicht van Kees.

In de gevangenis vond Maarten troost door het lezen van de gedichten van Toon Hermans. Hij dacht aan Bjarne tijdens het lezen. En hij vroeg zich af of God bestond.

Schrijver: Bjarne Gosse
9 oktober 2022


Geplaatst in de categorie: vriendschap

4.4 met 5 stemmen 182



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)