In de maand februari van het jaar 2024
Belinda deed haar ogen dicht en ze hield haar handen gestrekt voor haar gesloten ogen.
Bjarne las met zijn ouder geworden stem zomaar een spontaan gekozen tekst van een schrijverssite voor. Belinda moest vertellen welke geurbeleving zij kreeg. Kreeg zij associaties met een warme Hollandse maaltijd uit een kleinburgerlijk milieu of werd zij bedolven door exotische geurige fruittonen?
Het was een nieuw gezelschapsspel in het buurthuis, waar de mensen telkens iets nieuws verzonnen om aan de dwangbuis van de maatschappij te ontsnappen. Belinda was bescheiden, ze strooide niet met grote woorden, in haar belevenis hoorde alles bij het leven, de kleine muizenissen en de grote ergernissen.
Bjarne had een beetje een oogje op haar. Ze was zelfs de reden voor het kopen van een nieuw mannenparfum geweest. Een uniseksgeur die de ouder geworden manlijkheid van Bjarne benadrukte.
Bjarne deed zijn ogen dicht en hij hield zijn handen gestrekt voor zijn gesloten ogen.
Belinda las met haar jeugdige stem voor uit een woordenboek met de nieuwste woorden uit de Nederlandse taal. Bjarne dacht terug aan vroeger.
Toen hij nog moest raden naar de betekenissen. Belinda had een mooie vrouwenstem.
Zelfverzekerd, evenwichtig en zeker niet onderkoeld.
Oude brieven moesten herlezen worden. Wanneer er tijd voor was, maar die kon Bjarne niet vrij maken. Hij probeerde de dagelijkse nieuwsberichten te duiden. Iedere dag was een nieuwe uitdaging voor de mentale leerschool die het leven was.
Het gezelschapsspel nam de hele middag in beslag. De aanschaf van het mannenparfum was de moeite waard gebleken. Het hield de belangrijkste argumenten op afstand, toen Bjarne zich realiseerde dat hij gevoelens voor Belinda had.
Geplaatst in de categorie: bedankt