De aprilmaand van 2005
De gele trompetnarcissen op het ronde bloemenveld bij het verkeersplein in Amsterdam West stonden massaal in bloei. Er stond een bordje bij dat je ze gratis mocht plukken, overdag wanneer het licht was. Astrid liet dat niet aan zich voorbij gaan. Er was maar weinig nodig om het hart van de veertiger Bjarne Gosse sneller te doen kloppen. Het voorjaar van 2005 begon met een klein intiem gebaar van voorjaarsvreugde.
De gele trompetnarcissen deden het goed in de oude blauwgrijze Griekse vaas van Emma Petronella, die tegenwoordig in de gezellige keuken van Bjarne stond, voor het raam met uitzicht op de verwaarloosde achtertuinen.
De woning van Bjarne stond nu vol met schilderwerken, er was niet veel ruimte om te leven over. Een beetje voorjaar in het huis was welkom. Bjarne hield van de vrolijke kleur van de bloemen.
Steeds vaker waagde Bjarne de sprong naar het internet, en in het bijzonder naar “Het Blijvertje”, waar een concurrentiestrijd gaande was tussen twee dichters, die zich dominant op “Het Blijvertje” manifesteerden. Twee ijverige huisvrouwen die de dichtkunst tot een belangrijke gebeurtenis hadden gemaakt.
Bjarne was uiteraard blij met de reacties, maar er waren minder populaire leden, die kritischer waren op hetgeen hij schreef in de door hem zo fijnzinnig uitgekozen dichterstaal.
Ze vonden zijn romantiek zoetsappig, en te weinig met het echte leven doorweven. Hij moest wat rauwer worden, puur en van de straat. Hij moest de dingen meer benoemen, een naam geven, in een metafoor tot leven wekken. Hij trok zich de kritiek aan en beloofde in de toekomst betere resultaten door hetgeen hij had geleerd. Het was voor iedereen een leerproces, een ingewikkelde weg naar de kunst van het gedichten schrijven. Niet iedereen was zo begaafd en beschaafd als de twee ijverige literaire huisvrouwen die zo bewonderd werden door de verlegen Bjarne.
Bjarne Gosse kreeg een lang mailbericht van Manuela Louisse, waarin ze uitvoerig en met precisie aanwijzingen gaf over zaken waar hij op moest letten tijdens het schrijven in het Nederlands.
Met haar literaire bagage was ze niet te beroerd om anderen met enig talent, op weg te helpen naar een resultaat met meer voldoening voor schrijver en lezers.
Ze herkende de wil om serieus te schrijven bij Bjarne, die bloosde toen hij het bericht las. Hij ging meteen aan het werk, het was donker en hij kreeg inspiratie door de woorden van Manuela, voor wie hij een intens respect koesterde.
Het bleef niet bij de gele trompetnarcissen, een andere dag in het voorjaar van 2005 kwam de trouwe Astrid langs met een bos paarse tulpen, die ze gekocht had bij een bloemist onderweg. Ze had voor zichzelf nieuwe schoenen gekocht en wilde van Bjarne weten hoe die haar stonden. Ze stonden haar goed, alle schoenen stonden haar goed. Bjarne vroeg zich alleen af waarom ze zo vaak nieuwe schoenen kocht. En waarom moest hij daar telkens aandacht voor geven? Had ze niemand anders die haar nieuwe schoenen kon bewonderen?
Een onweersbui viel over de stad en in de late avond droomde Bjarne in zijn slaap over belangrijke zaken.
Kees Broodakker was weer die banneling, die geklaagd had over de voedselprijzen en de morele aftakeling van zijn vage kennissen.
Hij had zijn vaderland verlaten, nooit meer een moederland gevonden. Hij was voor altijd in Zwitserland op de kaasboerderij van zijn tante. Onbereikbaar voor de lange adem van Bjarne.
Onaanraakbaar voor de liefde.
De trompetnarcissen hadden hun beste tijd gehad. Zij stonden niet langer fier te stralen in de keuken, waar het ochtendlicht het lichtvoetige humeur van Bjarne overviel.
De paarse tulpen voelden zich thuis tussen het ingetogen schilderwerk van Bjarne.
Geplaatst in de categorie: bedankt
bedankt
101
Geef je reactie op deze inzending: