De zomer van het jaar 2000
In de zomer van het jaar 2000 kwam Bjarne Gosse op een regenachtige middag Joshua Eenoog tegen in het Amsterdamse bos. Het was toevallig en juist daardoor klonk er enthousiasme in de stemmen van het weerzien.
Bjarne vertelde de authentieke Joshua dat hij niet meer in de georganiseerde geestelijke gezondheidszorg geloofde, na alles wat er met zijn schizofrene broer Tom was gebeurd in de praktijk van het leven. En na alles wat hij er zelf had meegemaakt, met van een kastje naar de muur gestuurd worden om vervolgens met een kluitje in het riet te verdwijnen.
De lachsalvo van Joshua, die maar met één oog kon zien, verschrikte de kraaien in het Amsterdamse bos. Bjarne had voor even een medestander gevonden. Iemand die zo gek was als een deur, maar die in het leven helemaal geen deuren nodig had. Iemand die al jarenlang volkomen zichzelf was en altijd zichzelf zou blijven. De kraaien schrokken wel vaker van de harde geluiden van mensen, maar ze vlogen daarna rustig weer terug naar hun boom. De bomen in het Amsterdamse bos zagen er machtig uit. De Engelse landschapsstijl en Amsterdamse School speelden een belangrijke rol bij het ontwerp van het Amsterdamse Bos. Tijdens de crisisjaren '30 was er hoge werkloosheid. De aanleg van het Amsterdamse Bos was in die tijd een van de werkverschaffings-projecten van de gemeente Amsterdam.
Het was fijn om even in de door mensenhanden aangelegde natuur te verpozen. Joshua had een aanstekelijke lach en hij kende veel platte Amsterdamse grapjes.
In Amsterdam werden er vaak grapjes over de natuur gemaakt, er was kennelijk behoefte aan vrijheid en democratie. Bjarne hield er van om met Joshua over politiek te praten. Hij was een eigenzinnige anarchist, volledig vreedzaam en voortdurend onder invloed van zijn eigen gekweekte wiet-topjes die hij met een pijpje rookte. Bjarne hield het verstandig en nuchter. Er zat een scherpe smaak aan dat spul en het kriebelde teveel in zijn keel. Joshua drong niet aan, hij kende de taal van zijn eigen rookwolken. Ze namen afscheid van het bos en de bomen vol met kraaien en ze gingen weer naar huis.
Uit onvrede met zijn woonsituatie stortte Bjarne zich volledig op zijn schilderwerk. Het resulteerde in een mooie serie voor de kunstuitleen. Simpele arbeidershuisjes met een doorwerkte textuur. Acrylverf op linnen. Er werden er maar liefst zes uitgekozen in de selectieronde van de zomer van 2000.
Een liefdesvriend had Bjarne niet gevonden. Er waren gevoelens geweest die vaag aan liefde deden denken, maar daarmee was dan ook alles gezegd. Hij moest zich nu op zijn werk blijven concentreren, het was de beste remedie tegen de eenzaamheid die zorgde voor melancholische gevoelens.
Een fraaie droom over de zomers uit zijn jeugd zorgde voor een verhaal in drie delen. Het eerste deel ging over het wonen bij het zoetwatermeer. Het tweede deel ging over de grote volières die zijn vader had gemaakt voor de hobbyvogels van zijn moeder. Het derde deel ging over de kleine zeilboot die zijn vader had gemaakt voor zijn twee jongste zonen.
3 mei 2025
Geplaatst in de categorie: overig