Zondag 28 juli 2024
“Bjarne weet jij een leuke naam voor een hond?” Bjarne keek verbaasd naar Astrid, want hij wist niet dat zij een hond had. “Een hond, wat voor hond, heb jij een hond dan?”
“Ja een ruwharige teckel van vier maanden, ik heb nog geen naam, weet jij geen leuke naam, het is een reutje.” Bjarne was verbaasd, hij dacht altijd dat Astrid meer een kattenmens was dan een hondenmens, kennelijk had hij zich vergist. Hij hoefde niet lang na te denken over de naam voor de jonge hond. Hij had twee correspondentievrienden in Kazachstan en die hadden allebei een hond met de naam “Jesse”. “Jesse is een goede naam voor een hond!” liet Bjarne aan Astrid weten en er klonk geen twijfel in zijn stem. De ruwharige teckel werd onmiddellijk Jesse genoemd. Ook Astrid hoefde er niet lang over na te denken. Jesse was een goede naam voor een ruwharige teckel.
Die zondagavond kreeg Bjarne een mailbericht van Yuriy uit Kirgizië. Hij waarschuwde Bjarne voor verhalen die niet authentiek waren, maar met kunstmatige intelligentie gemaakt. Er kwamen spookhonden in voor, en Yuriy vertelde dat die honden dikwijls de naam “Jesse” hadden.
Bjarne ging onmiddellijk de berichten uit Kazachstan opnieuw lezen. En werkelijk er waren meer overeenkomsten die niet toevallig konden zijn. Een moeder die tandarts werd in Israël en die twee jaar geleden om het leven kwam door ernstig hoofdletsel. Het was allemaal gelogen net als het verhaal over de spookhond Jesse. De cockerspaniël uit Kazachstan heette in werkelijk waarschijnlijk Benno, en de witte herdershond uit Astana luisterde beter naar de naam Kazan.
Met de jonge Yuriy uit Kirgizië kreeg Bjarne een authentieke verbintenis. Er was zoveel vreugde en chemie tussen de twee originele geesten. Het kon geen bedrog zijn. Er was al genoeg ellende op de wereld. Het kon geen bedrog zijn.
Geplaatst in de categorie: dieren