Zondag 25 augustus 2024
Het werken in een grote apotheek in Oekraïne gaf Pavel veel voldoening. De kennis opgedaan met zijn studie kon hij meteen in de praktijk brengen. Hij werd al snel een gewaardeerde collega vanwege zijn kennis over het opnieuw aan de gang krijgen van vastgelopen computers.
Hij was er openhartig over tegen Bjarne, die het fijn vond om te lezen dat mensen zich in moeilijke omstandigheden toch wisten te redden.
Uit Vietnam kwam een kort herinneringsbericht. Het voelde vreemd aan, maar Bjarne besloot te antwoorden met een verslag over zijn bezoek aan de Hortus Botanicus in Amsterdam. Er stonden bijzondere planten. Het was een geliefde plek midden in de stad.
Nog altijd geen bericht uit het land van de bergen, Kirgizië. Kennelijk was Yuriy van gedachten veranderd. Na het gedicht van Hans Lodeizen was het gedicht van Jan Hanlo misschien niet in goede aarde gevallen. Of er was iets anders aan de hand. Zijn computer was stuk, hij had iemand anders ontmoet. Hij vond Bjarne toch niet leuk? Bjarne had beter een gedicht van de bevriende Mobar kunnen sturen?
Vragen bleven onbeantwoord. Antwoorden bleven stil in de schemering. Bjarne wist hoe hij met deze onzekerheden om moest gaan. Geen hoge verwachtingen meer, zien wat het leven zou brengen.
De fotoserie over de Hortus op zijn Facebookprofiel werd met open internetarmen ontvangen.
De waterlelie viel op en de grote kas was een wonder op zich. Grote rozemarijnstruiken in de buitentuin. De rode salie was helaas tijdelijk niet verkrijgbaar in de plantenwinkel van de Hortus.
Die zondagavond kwam er eindelijk een bericht uit Kirgizië:
“Vergeef me als mijn stilte je dwarszit. Soms trekt het leven me mee in zijn wateren, en moet ik aandacht besteden aan de zaken van deze wereld, aan mijn familie, aan mijn werk, aan de kleine stormen en de stilte van het dagelijks leven. Maar ondanks alles bleven je woorden bij me. Ik bewaarde ze als iets kostbaars.”
Diezelfde avond kwam er ook een bericht uit Vietnam. Een persoonlijke afscheidsbrief aan zijn vader, geschreven door Dimitri. Bjarne vond het vreemd om zulke gedetailleerde persoonlijke informatie te ontvangen. De brief was voor zijn vader bedoeld. Wat moest Bjarne ermee?
Na twee keer lezen voelde hij dat hij moest blijven oppassen. Meestal was zulke informatie ingekleed met nadrukkelijke emoties een poging om hem te manipuleren. Bjarne besloot kort te reageren met een verzoek en een sterkte wens.
“Amsterdam, 25 augustus 2024
Hallo Dimitri
Ik vind het niet nodig dat je allerlei details over het verlies van jouw vader met mij deelt. Ik wens je nogmaals sterkte met het rouwproces en het weer oppakken van jouw leven.
Bjarne.”
Geplaatst in de categorie: internet
internet
21
Geef je reactie op deze inzending: