ROODKAPJE - SYNDROOM EN REALITEIT
Het Roodkapje-syndroom is een syndroom dat voorkomt bij mensen die alles verzachten, weinig gevaar zien, wolven als niet gevaarlijk beschouwen en daarom voor ze opkomen. Mensen die zelfs roofdieren door een roze bril zien. Als in een sprookje. Zoals de naïeve, angstige Roodkapje dat doet.
Politici zouden er ook aan kunnen lijden. In dat geval is struisvogelpolitiek wellicht een betere benaming.
Het Roodkapje-syndroom kent zware, middelzware en lichte gevallen.
Om in de sprookjessfeer te blijven, waarin wolven altijd worden afgeschilderd als gemeen en gevaarlijk meer over het waarom daarvan.
Overlast
Ooit en ook eeuwen lang was met name de grijze wolf bijzonder schadelijk voor mens en dier. Er waren er veel van de Canus Lupus. Veel te veel. Hij kwam en komt vooral voor in Noord Amerika, Canada, Azië, Polen, Rusland, Alaska, Scandinavië, Nederland en België. Veertigduizend jaar geleden al en lang daarvoor zwierf hij al op aarde rond, dit oeroude roofdier. Het leefde in bossen, woestijnen, graslanden en landbouwgebieden. Hoe kwam het dat de wolvenpopulatie zo uitgebreid werd dat deze ernstige overlast begon te veroorzaken?
Chaos
In tijden van chaos en oorlog groeide het aantal wolven razendsnel. Luguber genoeg door het vele voedsel dat dan beschikbaar was. Denk aan gesneuvelde en gewonde soldaten. De wolvenjacht lag stil, vanwege de heersende wetteloosheid. De mens had wel iets anders aan zijn hoofd.
Eeuwenlang werden er wolvenjachten georganiseerd. Vaak was er een geldelijke beloning voor de jagers. Er werd zoveel vee gedood dat het afschieten van het dier harde noodzaak was. In tijden van oorlog werden er wapenstilstanden ingelast om samen met de vijand de lastpakken te doden, waarna men de strijd weer hervatte.
In tijden van voedselschaarste ging de Izegrim, genoemd naar de de wolf uit Van den Vos Reynaerde uit 1260 over op het eten van mensen. Hij drong van dorpen de huizen binnen en griste babies en kleine kinderen weg, zo leert de geschiedenis. De wolf werd beschouwd als wreed, sluw en verraderlijk. Een plaag. Hij moest worden uitgeroeid; dat kon je de mens wel toevertrouwen en het lukte! De grijze wolf verdween bijna van het toneel door vervolging en moord.
Daarna werd hij opnieuw uitgezet omdat hij van nut was voor het op peil houden van de bioversiteit en natuurlijk evenwicht.
Kenmerken van Midas
Scherpe tanden waarmee hij de ooit van bij voorbeeld een rendier in een hap door kan bijten. Een zeer scherp gehoor. Ogen die uitstekend zien in het donker. Communicatief. Tegen de wind in toch een prooi ruiken op honderden meters afstand. Door te huilen boodschappen doorgeven. Een groot bereik hebbend. Zeer intelligent zijn, lange afstandsloper.
Kan lang zonder voedsel.
Schouderhoogte 65 tot 90 cm. Gewicht rond de 80 kilo. Spitse snuit, rechtopstaande, ver uit elkaar liggende oren. Hun dikke vacht was gewilde handelswaar voor kleding.
Lectuur literatuur zang en muziek
De Grote Boze Wolf Midas met zijn zachtaardige zoontje Wolfje en drie andere kinderen die precies op hun vader lijken. Eeuwig lonkend naar de drie biggetjes. De wolf en de zeven geitjes, een sprookje. Ook in tekenfilmvorm.
Peter en de wolf; een klassiek muziekstuk. Het verhaal van Aesopus. (620 - 569 voor Chr. ) De jongen en de wolf. Motto: Kijk uit met loos alarm slaan.
Erg bekend werd het kolderieke Trojkalied van drs. P. getiteld Dodenrit. Waarin kinderen door hun ouders stuk voor stuk uit de arreslee worden gekieperd om als voer voor de woven te dienen.
Tot slot een fragment uit dit zich in Rusland afspelende Dodenrit:
De donkere gedaanten zijn bijzonder vlug ter been
Ze lopen op vier poten en ze kijken heel gemeen
Ze hebben grote tanden, dat is duidelijk te zien
Het zijn waarschijnlijk wolven, en kwaadaardig bovendien
(Dan wordt het moeilijk kiezen tussen de kinderen. Wie wordt er als eerste opgeofferd?)
Een fragment uit het overleg tussen de ouders:
Moet Igor het maar wezen? Nee want Igor speelt viool
Wat vind je van Natasha? Maar die leert zo goed op school
En Sonja dan? Nee, Sonja niet, zij heeft een mooie alt
Zodat de keus tenslotte op de kleine Pjotr valt
Het eindigt voor iedereen slecht, ook de vader overleeft het niet en gaat als laatste:
Ik zing nu weer wat lustiger, want Omsk komt in zicht
Ik maak een sprong van blijdschap en verlies mijn evenwicht
Terwijl de wolven mij verslinden denk ik, dat is pech
Ja, Omsk is een mooie stad, maar net iets te ver weg!
ja, je ziet er veel dit jaar
Trojka hier, trojka daar overal zit paardenhaar
Trojka hier, trojka daar steeds uit voorraad leverbaar
Trojka hier, trojka daar zachtjes snort de samovar
Momenteel geniet de grijze wolf in elk geval in Europa bescherming. Zij het sinds maart van dit jaar niet langer strikt. Dit ondanks dat de soort door de eeuwen heen al zo vreselijk heeft geleden.
Annneke Vrolijk Haasnoot
hotmail.comGeplaatst in de categorie: dieren
grijze wolf
22
Geef je reactie op deze inzending: