Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen over actualiteit

Te weinig huisjes, te veel kruisjes

"Ieder huisje heeft zijn kruisje" luidt een bekende zegswijze. Maar in de hele wereld is het een fenomeen dat opvalt voor wie het wil zien: een degelijke woning kunnen kopen of huren is in theorie een basisrecht voor iedereen, maar in de praktijk is het voor te veel mensen een onbereikbare illusie. Een massa aardbewoners mist zo de mogelijkheid in eigen huisjes de kruisjes te ontdekken.
Een leefbare woning kan niet al onze existentiële problemen lenigen, maar comfortabel wonen kan ons wel een deugdelijk mentaal basisharnas geven om geruster door het leven te stappen. Waar een inclusief woningbeleid heerst, is het voor iedereen aangenamer wonen. Balancerend tussen de behoefte aan zekerheid en een verlangen naar vrijheid, kan een thuis helpen om het juiste evenwicht te vinden. Ik vind het schrijnend en het heeft enorme gevolgen op het maatschappelijk evenwicht dat gerieflijke huisvesting nog altijd in deze moderne tijden, een eitair voordeel is. Vrijuit kunnen kiezen welk huis je wilt kopen of huren blijft nog altijd hoofdzakelijk een voorrecht voor de rijkere klassen.
Dit in tegenstelling tot zowat alles wat het leven op korte of lange termijn aangenaam maakt en dat nog niet zo lang geleden alleen een voorrecht was voor een rijke minderheid. Zaken zoals een degelijk inkomen, voldoende gezond voedsel en comfortabele kledij, degelijk onderwijs, openbaar vervoer, cultuur- en sportbeleving, vrije beroepskeuzes, vrije partnerkeuze, vakantie en vrije tijd, algemeen stemrecht, enz.... Nog niet zo lang geleden was dat allemaal alleen maar bereikbaar voor een kleine klasse van welgestelden. Er is natuurlijk nog een hele weg af te leggen op het gebied van algemene gelijkwaardigheid. Maar had je tegen onze grootouders gezegd dat er ooit mogelijk zou zij wat er nu mogelijk is op het gebied van rechten voor het volk, ze zouden vreemd opgekeken hebben. Dingen zoals ziekteverzekering, werkloosheidsvergoedingen, pensioenen waren voor hen nog verre dromen.
Er is dus 1 grote uitzondering die zeker ook een niet te schatten invloed heeft op het gemoed des mensens. Comfortabel wonen, wat niet hetzelfde is als luxueus wonen, zou zoals alle basisbehoeften die een mens heeft, van bij de geboorte voor iedereen een recht moeten zijn.
Dat het kan toont de praktijk. Voor dingen die in onze samenlevingen op grote schaal verkeerd lopen, zijn er dikwijls voorbeelden op kleinere schaal die glashelder aantonen dat het anders kan. En dat die andere aanpak haar vruchten afwerpt.
Ik kan daarvoor cijfers nemen van de gevolgen van het verschil in woonbeleid tussen het Belgisch landgedeelte Vlaanderen en de stad Wenen.
In Vlaanderen stonden eind 2022, 176.026 gezinnen op de wachtlijst voor een sociale woning. Gemiddeld komen er 2.000 nieuwe sociale woningen per jaar bij. De wachtlijsten voor een sociale huurwoning zijn de voorbije jaren alleen maar langer geworden. Evenals de lijst voorwaarden waar een sociale huurder aan moet voldoen. Ik heb deze cijfers van een artikel van Christof Vanschoubroek in de krant De Standaard van 12 maart 2024: "Een sociale woning? Er zijn nog 176.026 wachtenden voor u."
De cijfers die Wenen kan voorleggen zijn andere koek en ze komen niet uit een voluntaristische toekomstroman die een utopie voorspiegelt. Ik heb ze van het artikel "De omgekeerde Robin Hood", dat Ruud Goosens schreef in DS van 15 januari 2022. Wenen heeft 220.000 degelijke flats en appartementen in haar bezit en er worden voortdurend sociale woningen bijgebouwd. Ook worden er 200.000 huishoudens met een vorm van subsidie, aan een woonst geholpen. Zo profiteert 2/3 van de Weense inwoners van staatssteun. Zodat huurders in Wenen gemiddeld slechts 25 % van hun inkomen aan wonen moeten geven. In Vlaanderen zijn toestanden waarbij iemand die 1500 € per maand verdient en 750 € per maand huur moet betalen, geen uitzonderingen. Dat terwijl je best niet meer dan 1/3 van je inkomen aan huur moet besteden, zoals in Wenen. Het moet een ongelofelijk invloed hebben op het gemoed van burgers. Hoeveel volwassenen en kinderen wonen er van tegenwoordig niet in Wenen die de neiging hebben af en toe hoopvoller naar de toekomst te kijken? Financiële gemoedsrust, daar kan geen mindfulness-sessie tegenop.
Er is al heel veel gezegd en geschreven over het feit dat heel veel mensen in deze moderne tijden niet goed in hun vel zitten. Zou het schrijnend gebrek aan degelijke woningen daar niet veel mee te maken hebben? En de stad Wenen toont aan dat het geen natuurwet hoeft te zijn die niet te veranderen is.

Schrijver: Eric Vervaet, 15 maart 2024


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.3 met 3 stemmen 26



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)