HUIDBARRIÈRE
Er is een aandoening die nogal bevooroordeelde reacties oproept. Eigenlijk heb ik in mijn hele leven maar drie mensen gekend en - nog oppervlakkig ook - die hem hadden en die daar best zwaar onder leden.
Vaak ontstaat deze al in de kindertijd en kan erfelijk zijn, maar er aanleg voor hebben telt ook. Ik merkte dat er in proza en bellettrie ook aandacht aan is besteed en niet door de eerste de besten. Door Vestdijk, Updike, Nabokov, Basart en dichter Ingmar Heytze bijvoorbeeld.
Feit is dat het je leven, afhankelijk van de mate en soort, flink kan verzieken. Je verandert niet alleen uiterlijk als je erdoor wordt getroffen, maar zeer zeker ook innerlijk. Diepe schaamte maakt zich van je meester. Je wordt door angst, schuld en stress overmand en houdt de buitenwereld het liefst buiten de deur. Eigenlijk hang je een bordje met verboden toegang om je hals en houd je de ziekte het liefst geheim.
Voor WO II waren teerzalf en zon de remedie. Nu zijn er zalven en andere behandelingen. Toch kunnen buitenstaanders en artsen nog wel eens terugdeinzen bij het zien van een zwaar zieke patiënt. Vooral leken denken al snel aan schurft of aids. In de serie The Singing Detective gaat het over een zwaar zieke.
Psychosomatisch is er ook wel een)en ander aan de hand. De meeste mensen met deze auto-immuunziekte willen niet meer in het openbaar verschijnen, uitzonderingen daargelaten en zijn volgens Connie Palmen hyperindividualisten. Deze mensen willen geen bezoek, geen nieuwe mensen leren kennen en geen vrienden maken. Ook hier geldt dat er patiënten zijn die zich niet door hun kwaal laten weerhouden aan het leven deel te nemen.
Voor velen is hun ziekte een toevluchtsoord. Hun huid een afstandswapen. Het kan best een fascinerend gezicht zijn dat hun huid lijkt te sneeuwen wanneer zij zich uitkleden en die schilfers loslaat.
Groot kan het genot zijn als een grote schilfer in één keer moeiteloos wordt losgetrokken. Het vele wassen en zalven lucht ook op en maakt het wachten op de volgende ronde dragelijk. Een strikt schema aanhouden geeft reinheid en rust en regelmaat voor patiënten. Men leeft van was- en zalfbeurt naar was- en zalfbeurt. Genezen komt zelden voor, wel zijn er perioden van betrekkelijke rust tot een volgende aanval zich aandient.
Toen ik zocht naar schilderijen over de ziekte, kwam ik er nogal wat tegen. Schrijnende portretten. Zowel mannen als vrouwen hebben moeite met aanrakingen en seksualiteit.
Er wordt beweerd dat de patiënt vanuit zijn onderbewuste psoriasis schept, zoals wij in wezen het meeste zelf creëren. Het euvel zou het creatieve proces weerspiegelen. Afweer, eenzaamheid, geestelijk pulken en jeuk, wonden verzorgen en - even opluchting, vlokken proza en poëzie, ijskristallen, een sneeuwbal die gaat rollen, even frisse tintelkou in een vlammend hete woestijn.
PSORIASIS
Het sneeuwt onder mijn kleren.
Zo blijft het altijd winter
in mijn onderbuik.
Ik smelt niet meer.
Ik denk aan dode schilfers
op een leren damestas.
Ik denk aan hagedissen
zonder staarten in het gras.
Ik denk een bruine adder
die vervelt tot een karkas
HUIDBARRIÈRE
Als ik mijn nachthemd uittrok na ontwaken
En met de spiegel werd geconfronteerd
Kon ik volledig in vervoering raken
Sneeuwde ik vlokken, keek geobsedeerd
De rode vegen op katoen en laken
Schandvlekken die dat razendsnel bemorsten
Waarom kon ik niet van gezondheid blaken
Moest ik aan schilfers pulken en aan korsten
Had ik de schubvlecht werkelijk geschapen
Gewoon, omdat ik niet van mensen hield
Gebruikte ik mijn huid als afstandswapen
Omdat mijn opvoeding veel had vernield?
Chronische ziekte kan een schuilplaats zijn
Bij schaamte, schuld en stress en zielenpijn
Anneke Haasnoot
Geplaatst in de categorie: ziekte
Ik denk dat "de patiënt vanuit zijn onderbewuste psoriasis schept" bij de afdeling onzinnige beweringen behoort, die vooral ooit door Louise Hay (Je kunt je leven helen) de wereld zijn in geslingerd. Schadelijke flauwekul waarmee wijlen Louise H. heel veel geld heeft verdiend.
Psoriasis kan een zeer nare fysieke beperking zijn waarvoor met meer medische en farmacologische kennis op den duur een oplossing gevonden zal worden. Hebben huidige patiënten weinig aan...